Stevige finale van Super Sundays in Lorre
uit de Delftse Post van 30 nov. 2007

Grijp die laatste kans om voor 3 eurie 3 leuke bandjes aan het werk te zien. Want het is maar afwachten waar Delftse Muziek Projecten volgend jaar al die beginnende bandjes een podium gaat bieden.

SecondHand SuperHeroes
Wat is er nou lekkerder op de zondagmiddag dan een portie punk! Of was het nou ska? SecondHand SuperHeroes is gloednieuw gitaargeweld, hoorngeschal en basgeronk, hmm vreemde combi ;-).


Joey and the Peters
Daarna op het podium, een hoop lol en eenzelfde smaak voor muziek. Ze maken skatepunk met elementen uit ska, metal en pop. Joey and the Peters stonden al op Beurspunk en Wolpop.


Bulwark
Onze laatste gasten zijn zichtbaar in hun element op een podium. De stijl van Bulwark wordt omschreven als een mix van rock, funk en soms een beetje jazzy. Ze zeggen dat zerst de eigen regio gaan veroveren. Zondag dus Lorre en daarna de Wereld, dat wil je niet missen.

Website: www.bulwarkonline.nl

Super Sunday 18 nov. was D-day!

Geslaagde Doors Tribute
uit de Delftse Post van 23 nov. 2007

Het feest was compleet, afgelopen zondag tijdens Touch Me – the Tribute. De akoestiek van de grote DSC-zaal was geweldig, de band was fabelachtig op dreef. Kortom, de naar schatting 200 bezoekers konden er geen genoeg van krijgen.

Even nagenieten? Dat kan hier! Met prachtige foto's die gemaakt zijn door Cees A. Troost aka CAT-man. Als jij er bij was en een recensie wilt insturen, dan plaatsen wij hem op deze site. Hopelijk komt er binnenkort een vervolg, dan zijn wij zeker weer van de partij! (Toegift van de Red-man: ik zag Touch Me zelfs op YouTube voorbij komen ;-).

Touch Me, a Tribute to the Doors
door Billy Bluesman, 11 nov. 2007


De band bestaat uit Derk Groen (gitaar + zang), Ab Tamboer (drums), Frank Papendrecht (bas), Polle Eduard (zang + gitaar) en Henri van den Bos (keyboards). Henk Robers (Peter Wolf & Sheepskin), Guus Mentink (Mixed Emotions), Bob Rijnders (Horse) en Gert-Jan Danenberg (Dann) zullen een aantal Doors-klassiekers zingen.

Altijd al eens een kijkje door de deur van het Delfts Studenten Corps aan de Phoenixstraat willen nemen? Zondag 18 november kan je niet alleen komen kijken maar zeker ook komen luisteren naar Touch Me, a Tribute to the Doors. Iedereen die wel eens een Feast of Friends heeft bijgewoond weet dat de muziek van Jim Morrison nog steeds leeft onder een grote schare fans. Anders zouden de organisatoren in Heyrothsberge (bij Maagdenburg) snel klaar zijn met hun jaarlijkse festival waar Lizard Kings & Fairy Queens uit heel Europa op af komen. Op het tweedaagse festival hebben de afgelopen jaren al 17 verschillende Doors tribute bands hun opwachting gemaakt.

Maar daarvoor hoeven wij toch niet helemaal naar Oost Duitsland! Delftse Muziek Projecten haalt gewoon de beste gitarist van Nederland naar Delft, met een knappe drummer die in the Sixventies zijn sporen al verdiende. Zet daarbij een coole bassist, een jammend hammondorgel en een handvol uitstekende gastvocalisten, topmiddag gegarandeerd. Zou ik bijna de aanstichter van deze Super Sunday Special vergeten te roemen; Polle staat in zijn eentje al haast garant voor een volle DSC-zaal. Als je geen risico wilt lopen om dit festijn te missen, stuur dan even een mailtje naar touch-me@soul-man.nl, dan zet ik je alvast op de reserveringslijst.

Om het feest compleet te maken heeft DMP de Delftse band Rock Morton uitgenodigd, om op geheel eigen wijze, het voorprogramma te verzorgen. De band bestaat al sinds begin jaren negentig en door de uiteenlopende achtergronden van de bandleden is er een heel eigen geluid ontstaan. 'Geluid' omdat de band op Doors-achtige wijze improviseert en bovendien gebruik maakt van soundscapes in hun muziek. De basis blijft echter op blues georiënteerde rock. De presentatie is wederom in handen van Ollum Amusante Diensten, dus geef jezelf eens een kadootje, laat je beroeren door de Doors en kom op 18 november naar de Super Sunday Special.

SouthEnd 68 in LEF live
door Silly Soulman, 21 oct. 2007

V.l.n.r. Ton (zang + gitaar), Marjoleine (zang + zang,), Gerard (gitaar + gitaar)

Liefhebbers van akoestische gitaarrock komen bij SouthEnd 68 zeker aan hun trekken. Deze alternatieve coverband speelt een gevarieerd repertoire van Lenny Kravitz en the Black Crowes tot Anouk en K's Choice. Afgelopen zomer stonden ze in de grote bezetting op het Doelenplein maar om de trouwe schare fans tevreden te houden, zijn ze nu terug in de kleine café-bezetting. En dat daar op zich nog voldoende variatie inzit gaan ze vanavond vanaf 22.00 uur bewijzen.
Het akoestische trio bestaat namelijk uit een dubbele bezetting zang plus gitaar. Ton is eigenlijk alleen al een onemanband, waarbij Marjoleine beurtelings de backing vocals verzorgt, de vocalen van Ton overneemt of een duetje aangaat. Gerard op zijn beurt, beperkt zich tot uiterst geraffineerde begeleiding èn sologitaar, van intens melodieus tot ronduit heftig. Speciaal voor LEF Live heeft het Zuideinde Trio een aantal nieuwe songs ingestudeerd, die zich uitstekend lenen voor de intieme sfeer, die rond de buffetkast hangt. Zo zie ik een nieuwe klassieker van Kevin Degraw op de setlist staan en het prachtige Call Me When You’re Sober. Zelfs voor een dotje soul, Too Hard To Handle van Otis die dood is, deinst dit trio niet terug.
Uiteindelijk zal dit concert wel uitmonden in een stevige roadsong cyclus: High Road Easy, gekoppeld aan Born To Be Wild en Are You Gonna Go My Way. Persoonlijk verzoekje: Are You Gonna Be My Girl? Geef ze van Jetje!

Kick off van de Super Sunday Specials
door Billy Bluesman, 21 sept. 2007



Left to right: Frank Papendrecht (ex-Urban Heroes + Kadanz) en Polle Eduard ( ex-Tee-Set + After Tea), Ab Tamboer (ex-Earth & Fire + Goede Doel) en Derk Groen (ex-Q65 + Anouk's 1e band).

Met ingang van komende zondag is Delft weer een podium rijker. Delftse Muziek Projecten organiseert elke eerste en derde zondag van de maand een Super Sunday Special in Discotheek Lorre aan de Phoenixstraat. Om de loop er een beetje in te krijgen is een collegekaart niet verplicht.
De concertreeks wordt afgetrapt door DELFT Live. Het ontstaan van deze gelegenheidsband is heel simpel. Gitaardocent Derk Groen werd voor het Jazz- en Bluesweekend door de Joffer benaderd om een avond te komen spelen. Derek heeft toen Appie , Frank en Polle gebeld om deel van dat bandje uit te maken. Tijd en zin hebben de mannen altijd of zoals Polle het zo fijntjes relativeert: “We zijn een aantal uurtjes gaan repeteren, waarvoor we naar Den Haag moesten uitwijken omdat er op de avonden dat wij wilden oefenen in Delft geen vrije oefenruimte te vinden was. Om een lang verhaal kort te houden moest het beessie een naam hebben en Derk verzon toen DELFT.”
DELFT speelt voornamelijk covers uit de 60's en eigen nummers uit het midden van de jaren '70. Denk aan Cream, Jimi Hendrix, Bob Dylan, Led Zeppelin, Q65, The Band en natuurlijk Frank Zappa. Derek speelt namelijk ook in Cuccurullo Brillo Brullo, die de eigenzinnige composities van Zappa een funky twist meegeven. Bovengenoemde covers worden gemixt met een aantal eigen stukken van Polle, waaronder een paar Nederlandstalige. DELFT dus, een beetje crazy maar wel lekker!

Westerpoppers maken grote stap
door Youp Soulman, 31 aug. 2007

Vegas for Millions maakt onversneden Rock'n'Roll met duidelijke Merseybeat invloeden.
Op 14 september is de officiële CD-release party in 020-poptempel Paradiso.
Schijnt dat ze Paul Weller in het voorprogramma hebben, kijk snel op Paradiso.nl

De eerste CD van Vegas for Millions is geboren, hij zal waarschijnlijk geen miljoenen gaan verkopen maar hij mag er beslist wezen. “We spelen losbandige frisse songs met kop en staart, zonder teveel poeha. Gewoon Garagerock, in een stijl die put uit de Amerikaanse roots van de jaren 60 gevolgd door de Britpop van de jaren 90. Je moet het voelen en zeker niet te veel over lullen”. Naar aanleiding van CD presentatie op Westerpop is dat echter precies wat we hier toch even gaan doen.

“Veel spelen en hard knokken is ons motto” volgens Geoffrey “en dat is maar goed ook anders hadden we het faillissement van ons vorige platenlabel nooit overleefd”. De CD heet gewoon Vegas for Millions, de hoes is ronduit sober. De muziek moet voor zich spreken en dat doet ie ook, luid en duidelijk.

Voor de productie hebben ze Erik Schurman ingehuurd en die heeft er een retestrakke mix van gemaakt. Hij speelt zelfs mee op Worst Case Scenario, wat mij betreft hèt prijsnummer van deze CD. Suburban gaat de distributie verzorgen en als ze slim zijn, pluggen ze dat een beetje in het Gooi. Dat gitaar-intro bijt zich meteen vast in je achterhoofd, succes gegarandeerd.

De CD opent met Temper Song, die je lekker wakker maakt als de wekker weer eens té vroeg afloopt. Direct gevolgd door A Feel, dat dezelfde Lust For Life uitstraalt als the Stooges. Zo simpel moet Rock’n’Roll klinken. “Driemaal is scheepsrecht, Sucker(s)!” zal frontman Geoffry, die alle songs zelf schrijft, gedacht hebben. Weer zo’n urgente riff met een “brul maar lekker mee” refreintje.

Na een aantal keer draaien onthult elk nummer zijn eigen karakter, waar bij de eerste draaibeurten de karakteristieke sound van VfM de boventoon voert. Dan komt zelfs een downbeat nummer als A Call tot zijn recht, lekker fuzzy. Ik hou wel van een groeiplaatje!

Muziek in de Wijk
door Steven de Laet, 22 mei 2007

Zingende Flat + meer, Verdiplein + Mozartflat + Buytenweye, tussen 13.00 en 16.00 uur optredens van Close2You (a-capella covers), Popkoor (Rock classics) en Klarinet Ensemble (VAK musici) in de hal van de Mozartflat. Daar tussendoor kan je inschrijven bij televisiepresentator Gregor Bak voor een workshop. Zangervaring is niet noodzakelijk, deelname is gratis. In drie repetities werk je samen met Gregor Bak toe, naar een uniek optreden onder de noemer van de Zingende Flat op 7 juli.

In het kader van Muziek in de Wijk is er ‘s middag in die Buytenweye twee maal een concert van Quintetto Con Nora (tango) afgewisseld met Close2You. Verder staat er een Nyama-programma op het Verdiplein.
13:00 – 13:45             Mbungo Express – Afrikaanse pop
Het best bewaarde geheim van Delft! Dat is deze groep rond de Zambiaanse Delftse zangeres Alice Walumune. Mbungo Express speelt vrolijke en aanstekelijke Afropop waarbij het plezier van het muziekmaken voorop staat. Dat werkt aanstekelijk want bij hun mix van verschillende Afrikaanse muziekstijlen blijft niemand stilstaan. Een lekker swingend begin voor deze editie van Muziek in de Wijk!
13:45 – 14:00             Variatie in Variété – jongleren en meer
14:00 – 14:45             L'Chaim - Klezmer mania
L'Chaim is opgericht als huisband van woongroep Bagijnhof 11-15 in Delft. Er was al langere tijd de wens om een huisband op te richten, maar dat kwam maar steeds niet van de grond. Tot het moment dat de huisgenoten op het Dunya Festival in 2006 een klezmerband zagen... iedereen was enthousiast, dit was wat ze wilden doen! Na een paar weken oefenen werd er al een eerste concert gegeven op de zolder van Jansbrug wat een knallend feest werd. Ook latere optredens, zoals op Bouwkunde en het Orange Sun festival waren een groot succes. L’Chaim is hard op weg de nieuwste Delftse live sensatie te worden dus komt dat zien!
14:45 – 15:00             Variatie in Variété – jongleren en meer
15:00 – 15:45             Quasi Bigband – Na 15 jaar nog steeds Delfts grootste amateur big band. Ze stonden al op het Delfts Bluesfestival, Koninginnedag en Lichtjesavond dus ze worden alleen maar grootser. Momenteel zijn ze alleen nog op zoek naar een (bas-)trombonist. Heb je interesse? Stuur dan snel een e-mailtje naar info@quasibigband.com
15:45 – 16:00             Variatie in Variété – jongleren en meer
Is het een circus? Nee! Is het een circusschool? Ook niet! De mensen van 'Variatie In Variété' vinden het gewoon leuk om samen te jongleren, te eenwieleren, te acrobatieken, op een loopbal te lopen of bezig te zijn met diabolo of poi. Het is hartstikke leuk om dat met en van elkaar te leren en af en toe laten ze hun kunsten zien voor publiek. Deze keer doen zij dat met veel plezier op het Verdipleinl! Variatie In Variété organiseert ook de jaarlijkse Delftse Jongleerdag.

Porridge en Soet in Speakers
door Stefanie de Klerk, 15 mei 2007

De liveoptredens van de band Soet en het duo Porridge vormen de entourage van een reünie van de voltallige ploeg van het destijds fameuze radioprogramma 'Delft op Zaterdag'! Delft op Zaterdag bracht in 2004–2005 via de Stadsradio Delft 106.3 FM, gedurende 1,5 jaar wekelijks live vanuit Speakers Café Delftse onderwerpen, Delftse evenementen en uittips, spelletjes en live Delftse bands.

Komende zaterdag een kleine reünie met het duo Porridge dat ruim een jaar wordt gevormd door Amie (zang) die met Ton (gitaar) zeer sfeervolle en krachtige eigen songs brengt. Songs die de luisteraar tot nadenken stemmen. Genieten kent geen mate, een aanrader dus!

V.l.n.r. gitarist Onno, bassist Bas, zangeres Leontien, drummer Mampon en pianist P.J.

Dan de band Soet. Geen doorsnee feestband die uitgekauwde nummers speelt, maar een enthousiaste band die frisse, aparte, stevige en fijnere covers speelt. Geen overbekende nummers, wel herkenbare, muzikaal interessante nummers. En daarbij: Soet geniet zelf.

U komt toch wel even langs in Speakers!? Deze speciale editie van Delft op Zaterdag wordt oergezellig dus kom naar de Burgwal, zaterdag 12 mei van 16.00 tot 18.00 uur! 

Singer Songwriter Sunday, the Sequel
door Silly Soulman, 13 april 2007

In februari maakte de Delftse Post melding van een concertreeks, die Delft Music Projects i.s.m. het Singer Songwriter Collectief organiseert. De lancering van februari was een succes met een vol Café De Engel aan de markt. Inmiddels is de line-up van de tweede Singer Songwriter Sunday bekend.

Porridge

d e   k r e n t e n   u i t   d e   p a p

Benodigheden:
11 gram Amie
108 ml Ton
1 eetlepel Gitaar
Snufje bedrading
Eventueel naar smaak wat versterkers toevoegen
Belangrijk! Goed roeren, zodat het een avant-gardistisch akoestisch duo wordt

Toen Amie en Ton elkaar in februari 2006 tegenkwamen op een avond, waar ze beiden afzonderlijk van elkaar optraden, werd het meteen duidelijk dat ze beiden van muziek maken wel pap lustten. En dus besloten ze de krenten uit de pap te halen. Vanaf het moment dat ze samen gingen zitten, vielen de brokstukken in elkaar. Ieder heeft zo zijn eigen vinger in de pap. Ton is de gitaarman, want daar heeft Amie geen pap van gegeten en Amie komt met de teksten, want als je wat wilt bereiken, moet je vooral niet op je krent gaan zitten. Zo ontstaan al roerend de smakelijke liedjes en dan is het uiteindelijk een zaak van pappen en nathouden. Genieten kent geen mate…Ik kan geen pap meer zeggen!

Cecile Morel
Luisteraars omschrijven haar songs als “sprookjesachtig mooi” en “typisch Cecile”. Als invloed noemt ze zelf Jewel en Rickie Lee Jones. Anderen vergelijken de vrolijke zangeres met Joni Mitchell of Carole King. Haar songs bewegen zich op het snijvlak van country en pop. Vanaf haar vijfde staat ze op het podium. Na de tweede plaats in de Haagse Song Award, maakt Cecile twee cd’s. De titelsong van haar laatste CD wordt geselecteerd voor de verzamelaar ‘Arising Artist’. Dit resulteerde in optredens tijdens de Londense Writersweek en de Haagse Popweek.

Anne van Buuren
Als je mij zou zien
Dan zou jij heel misschien
Vragen wie ik ben
En ik zou zeggen
Een meisje met een stem

Zingen doe ik al zolang ik me kan herinneren. Zingen doe je met je hele lichaam en is een manier om zo dicht mogelijk bij leven en jezelf te staan. Als ik daardoor tevens een publiek weet te raken, is dat een extra toevoeging aan het plezier in zingen. Inspiratiebronnen zijn Eva Cassidy, Wende Snijders, Nelly Furtado en het (mijn) leven.
Anne begeleidt zichzelf soms op piano, soms op gitaar. Haar hart ligt bij zang en tekst, zodat dat bij elk optreden centraal zal staan.

Dann
De invloeden zijn divers en worden niet verbloemd. Enthousiast haalt hij de ritmiek van Dave Matthews, de teksten van Jaqcues Brel, de melodieën van Tim Buckley aan. Het gaat Dann
om passie, gebracht met vuur, waarbij de schoonheid zit in de koppeling met tekst en muziek.
De inspiratie komt uit verschillende stijlen. Het temperament van
flamenco, de weemoed van fado, de lyriek van de chanson,  hartstocht van folk. Er zit van alles wel iets in. "Wellicht waardeer ik daarom de jazz ook zo, de combinatie van beleving, het pakkende moment, het gevoel is aanwezig."

Rohan
Dreadlocks en een grote glimlach op zijn gezicht. Je ontkomt er niet aan om meteen geraakt te worden door het enthousiasme en plezier waarmee Rohan op het podium staat. Rohan speelt lekker relaxte liedjes in de stijl van Ben Harper en Jack Johnson, fris en luchtig.

Kortom, genoeg redenen om zondag 22 april naar Café De Engel aan de Markt 66 te komen. Aanvang 20.30 uur, de toegang is gratis.

Mala Vita: Instore èn CD presentatie
door Max Mollinger, 13 april 2007


Van links naar rechts:
Davor: guitar / backing vocals
Jelle: keyboards / backing vocals
E-Jay: bass / backing vocals
Mickael: lead vocals / guitar
Emil: accordeon / backing vocals
Garo: drums / backing vocals

Presentatie van het nieuwe album, een samenwerking met de bassist van Manu Chao, een Essent Award in 2005, Mala Vita is niet te houden! Het geheim van dit succesrecept? Men neme zes bandleden met ieder een eigen nationaliteit en muzikale achtergrond, even mixen, en de mondiale sound van Mala Vita dendert de speakers uit. Opzwepende melodieën uit de Balkan, explosieve ritmes uit Latijns-Amerika en teksten die rechtstreeks afkomstig zijn uit de donkere stegen van Napels, welcome to the world of Mala Vita! Deze zigeuners van de 21e eeuw weten op energieke wijze de wereld muzikaal in een notendop samen te vatten.

De wereld in een muzikale notendop
Het nieuwe album van Mala Vita, Disorganizzata, ligt vanaf vandaag in de winkel. Het album is geproduceerd door Gambeat, ex-bandlid van Mano Negra en de huidige bassist in Manu Chao’s legendarische band ‘Radio Bemba Sound System’! Mala Vita heeft zich voor het nieuwe album laten inspireren door genres uit alle windstreken. Van Colombiaanse cumbia tot het Napoletaanse lied; van Balkanmuziek tot Latijns-Amerikaanse ritmes. De roots van Mala Vita liggen in de reggae, ska en punkscène. Deze stijl wordt ook wel omschreven als ‘Musica Mestiza’ of ‘Patchanka’.

Succesrecept
Mala Vita is een band met een uitgebreide bezetting van gepassioneerde muzikanten. De bandleden zijn van Italiaanse, Bosnische en Nederlandse afkomst en wonen in Rotterdam, Delft en Den Haag. Mala Vita heeft zich in een duizelingwekkend tempo ontwikkeld sinds de oprichting in 2001. De band heeft vele podia in diverse binnen- en buitenlandse zalen en festivals beklommen. Met als hoogtepunten: tweemaal Lowlands, Noorderslag, Polé Polé op de Gentse Feesten, het Internationaal Film Festival in Zagreb en de registratie van het live album Mani Fiesta in het Paard van Troje in Den Haag. Als klap op de vuurpijl won Mala Vita in 2005 een Essent Award.

Internationaal karakter
Frontman Mickael heeft zijn achtergronden in het zonnige Italië liggen en het is dan ook niet verrassend dat de teksten veelal in het Italiaans gezongen worden. Met overige bandleden uit onder meer Bosnië, Servië en Nederland is het internationale karakter van Mala Vita compleet. Mala Vita zingt ook in het Spaans, Frans, Engels en Bosnisch. Of noem het ‘Itañol’, ‘Franglais’ en ‘Bosniano’, want de tongval van de Malavitosi is even grenzeloos als hun muziek.

Dansbare polkapunk, stuwende reggae en stampende ska
De sterke Balkan sounds van Mala Vita komen niet uit het niets. Accordeonist Emil en drummer Garo weten als geen ander het verre oosten van Europa dichtbij te brengen met hun roots die in het door oorlog geteisterde Bosnië liggen. De songs van de groep zijn doorspekt met thema’s als pijn, liefde en verraad. Maar wie denkt een zwaarmoedige avond tegemoet te gaan bij een optreden van Mala Vita, komt gelukkig bedrogen uit. Mala Vita zorgt voor een avond vol dansbare polkapunk, stuwende reggae en stampende ska.

Disorganizzata
Vrijdag de 13e verschijnt het eerste studioalbum van Mala Vita, Disorganizzata. Voor dit album werkte Mala Vita nauw samen met producer Gambeat, ex-Mano Negra en bassist in Manu Chao’s beruchte band Radio Bemba Sound System. Disorganizzata is opgenomen in Nederland en gemixt in Barcelona, het kloppende hart van de mestizo-scene. Frontman Mickael: “Gambeat produceert niet alleen, maar schrijft ook mee aan Disorganizzata. Gambeat haalt in de studio het beste in ons naar boven. Mark my words: 2007 wordt het jaar van Mala Vita!”.

Essent Award
Mala Vita heeft zich in een duizelingwekkend tempo ontwikkeld sinds de oprichting in 2001. De band heeft vele podia in diverse binnen- en buitenlandse zalen en festivals beklommen. Met als hoogtepunten: tweemaal Lowlands, Noorderslag, Polé Polé op de Gentse Feesten, het Internationaal Film Festival in Zagreb en de registratie van het live album Mani Fiesta in het Paard van Troje in Den Haag. Als klap op de vuurpijl won Mala Vita in 2005 een Essent Award.

Prijsvraag
De sound van Mala Vita laat zich niet gemakkelijk in één hokje duwen en dat is nou juist de kracht van deze veelbelovende mondiale muzieksensatie. Mala Vita móet je gewoon een keer live bewonderen. Kijk voor een actueel overzicht op www.malavita.net. Om het eerste studio album te promoten geeft Mala Vita a.s. zondag een instore concert in Velvet Music. Als jij weet hoe de live in Den Haag opgenomen mini-CD heette maak je kans op de CD Disorganizzata plus 2 kaartjes voor de officiële CD-presentatie op 27 april in Speakers. Kaarten hiervoor zijn verder alleen verkrijgbaar door de CD aan te schaffen bij Velvet Music. Dus wil je erbij zijn stuur dan jouw antwoord naar delft@velvetmusic.nl of kom zondag om vijf uur naar de Voldersgracht.

Back in town
door Youp Soulman, 21 maart 2007

De Polle Eduard Band oftewel Beau Wassenbergh (ex-Cashmere & Superbeau), Len Bouman (de rechterhand van Hans Vermeulen & De Rest) Jaap de Jonckheere (ex-Boom Boom Manchini & Urban Heroes) en Polle Eduard (voor de onpartijdigheid: ex-Tee Set & After Tea) is back in town!

Op de bovenstaande foto nu eens niet Polle zelf maar zijn eeuwige strijdmakker, Lenny Bouman. Ze kennen elkaar al vanaf de jaren ’60 maar begonnen pas echt met elkaar te spelen bij de Rest, de band van Hans Vermeulen. Tegenwoordig, als Hans in Thailand vertoefd, spelen ze samen in de Polle Eduard Band en is alleen de wisseling tussen Hans Vermeulen en Jaap de Jonckheere opvallend.

"Altijd leuk om weer in Delft te spelen en met deze bezetting is dit alweer een jaar geleden." licht Polle toe. "Het repertoire bestaat voornamelijk uit Engelstalige nummers. Gewoon vissen in eigen vijver met stukken van o.a. “Drama”, “Minute by Minute” en“De Rest”. We vullen dit aan met covers die bij ons in het geheugen gegrift staan."
"Met Jaap de Jonckheere (gitaar en vocals), Lenny Bouman (basgitaar en leadvocals) en Beau Wassenbergh (drums) heb je dan natuurlijk wel jongens die heel wat neerzetten. Voor mij drie muzikanten waarbij ik me erg op m’n gemak voel en dat zal die avond weer duidelijk te horen zijn en bij voorbaat geslaagd maken. Ik kijk er al erg naar uit."
"Nieuw materiaal is wel onderweg maar dat schuif ik op naar een volgende keer evenals ik het dan ook leuk zou vinden om weer eens een Nederlandstalige set te spelen." Dus ik zou zeggen: “Don’t let me down, come to town” op 29 maart in Belvedére vanaf 22.00 uur!

Van Velzen Sr: Kor Sixty
door Dann, 7 feb. 2007

Foto: Van Velzen Sr. met zoon Roel in volle actie, tijdens de single presentatie van Burn.

Niet alleen is een verjaardag een mooi moment voor een feestje. Speciaal voor dit evenement stelde Kor The Happy Birthday Band samen. Met zijn rijke muzikantenkring studeerde hij de afgelopen anderhalve maand de producties van 60 jaar Kor van Velzen in. Kor heeft dit moment gepakt om te trakteren, op live muziek in het Flora Theater op 18 februari. Of zoals Kor zingt: “Chardonnay at hand, let’s have a ball”.

Geboren en getogen in Delft bracht Kor zijn pubertijd door op een internaat, waarvan hij zelf aangeeft dat hij zijn verblijf daar heeft ervaren als één grote speeltuin van mogelijkheden om muziek te ontdekken. “Er waren diverse lokalen waar muziekinstrumenten stonden, op die manier heb ik onder andere de piano leren verkennen. Natuurlijk moest er ook geleerd worden, maar op een of andere manier kwam dat er niet zo van.” Grotendeels autodidact. Hij zingt, speelt piano, gitaar en bovenal schrijft hij bijzondere liedjes. “Iets nieuws creëren wat er 10 minuten eerder nog niet was, blijft het meest unieke van componeren”.

Na zijn studie aan de kunstacademie en een loopbaan als creative director in reclame, ontmoette hij Ferdi Lancée waarmee hij onder andere muziek heeft geschreven voor Rob de Nijs en Trijntje Oosterhuis. Twee jaar geleden was Kor nog het muzikale brein achter Delft Aid, waarvoor hij de song “We slaan een brug van hier naar daar” schreef. In de teksten van Kor schuilen subtiel maatschappelijk betrokken onderwerpen.

De zoon van Kor, Roel van Velzen, gaat op dit moment als een komeet door de Nederlandse hitlijsten en de verwachtingen van het album dat over een paar weken verschijnt zijn hoog gespannen. “Mijn visie is dat je niet iets geforceerd uit kinderen moet willen halen, maar iets los moet maken in kinderen, zodat ze vanuit zichzelf tot grotere hoogte kunnen vliegen. Roel is vrijer dan ik, meer direct en weet wat hij wil. Daar kan ik nog iets van leren en ben daar oprecht heel trots op”.

The Happy Birthday Band bestaat o.a. uit Ronald van Drunen, Frank Papendrecht, Arjan Cavé, Henk Roberts, Gert-Jan Danenberg en Ferdi Lancée. Verder is bijval te verwachten van ondermeer Roel van Velzen, Wim van Velzen, Martin van der Starre en Willem Overgaag.

Het verjaardagspartijtje van Kor Sixty & The Happy Birthday Band vindt plaats op zondag 18 februari om 15:00 uur (zaal open om 14:30 uur) in het feestelijk Floratheater. Toegang is gratis en iedereen is welkom om het feestje mee te vieren.

Stick to the Blues
door Billy Bluesman , 2 feb. 2007

Fotografie: Monique Eduard

Dat blues in Delft leeft is duidelijk. Drie organisaties kunnen niet wachten tot het officiële  Bluesfestival losbarst en beginnen al op donderdagavond 8 februari. Echte bluesfans kunnen vanaf half vijf terecht bij the Medicine Men in het Meisjeshuis. In Grand-café de Sjees aan de Markt speelt vanaf 22.00 uur ‘Stick to the Blues’. Lekkere classics van Delftse bluesgiganten! De entree is in beide gevallen gratis.

Laatste nieuws, er zijn twee optredens in Stars & Bars toegevoegd, die niet in het programmaboekje van het Delft Blues festival voorkomen. Dat zijn op vrijdag 9 Februari, aanvang 19:00 uur:

Almost Blues

Een band uit het Westland met enthousiaste muzikanten die van elk optreden een feest willen maken. De band is voortgekomen uit een jamsessie met een doel: in hun vrije tijd heerlijke vette blues ten gehore te brengen. De leden, een mix van oude rotten en een jonge sologitarist, komen uit diverse bands. Veel opzwepende nummers, aanstekelijke jumpblues met bovendien ruimte voor ontroerende en gevoelige ballads.

www.almostblues.nl

En op zaterdag 10 Februari, om 20:00 uur:

The Rhythm Chiefs

Nederlands jongste blues band. Van huis uit een Texas Bluesband in de traditie van Stevie Ray en Jimmie Vaughan , Thunderbirds, BB King and Jimi Hendrix, horen we tegenwoordig andere invloeden van Jeff Beck tot Steve Vai, die een aparte sound toevoegen aan het originele blues geluid. De band bestaat uit drie muzikanten met een gemiddelde leeftijd van 16 jaar!

 
Foto credits: Bart Boodt

Behalve van live-muziek valt er voor en na het Bluesfestival ook genieten van twee prachtige bluesfilms in Filmhuis Lumen. “Schultze Gets The Blues” en “Feel Like Going Home” worden speciaal geïntroduceerd door twee Nederlandse bluestoppers zanger-accordeonist Henk de Kat en zanger-gitarist Joep Pelt.

Donderdag 8 februari, 19.30 uur: Schultze Gets The Blues
Henk de Kat speelt met zijn geheel eigen ontwikkelde stijl een aanstekelijke accordeon-variant. In 2004 werd hij dan ook uitgeroepen tot beste “zydeco-accordeonist van Europa”. Naast het optreden met the Louisiana Man op de vrijdagavond van het bluesfestival is Henk ook de aangewezen persoon om deze prachtige film te introduceren over de simpliciteit van het leven.
Een vriendelijke Duitser die altijd in de mijnen heeft gewerkt wordt afgedankt en moet gedwongen met pensioen. Schultze is niet het type dat bij de pakken neer gaat zitten en stort zich met de accordeon op zijn polkamuziek. Als hij op een avond een aanstekelijk zydeco op de radio hoort, is Schultze verkocht. Hij weet het zeker: hij wil naar de bakermat van deze muziek!

Zondag 11 februari, 15.00 uur: Feel Like Going Home
Globetrotter Joep Pelt speelde in Mississippi met R.L. Burnside en in Mali met Ali Farka Touré. De invloed van deze muzikanten klinken door in Joeps nieuwe nummers, die tijdens het bluesfestival op vrijdag te horen zijn. Door zijn reizen is Joep Pelt de aangewezen persoon om dit eerste deel uit de zevendelige serie “The Blues” te introduceren, waarin de essentie van de blues wordt weergegeven.
De gerenommeerde regisseur Martin Scorsese eert de Delta blues. Muzikant Corey Harris reist door Mississippi en naar Mali om de roots van de blues te ontdekken. In de film zijn originele optredens van o.a. Willie King, Taj Mahal en Ali Farka Toure te zien. Ook wordt er zeldzaam archief materiaal gebruikt van Son House, Muddy Waters en John Lee Hooker.

Billy Bluesman's Exclusieve Tips
Niet verder vertellen maar het Bacardi-infuus van DMP checkt hoogst waarschijnlijk live in op de volgende podia. Op 9 februari in Café Bebop vanaf 21.30 uur of 10 februari in Café Sport vanaf 22.00 uur. Blues Control speelt een mix van easy Chicago Blues tot stevige Texas Blues, met nummers van Eric Clapton, J.J. Cale, B.B. King, Freddie King, Robert Johnson en Neil Young maar ook het ruigere werk van o.a. Stevie Ray Vaughan en Joe Bonamassa.
Blues Control bestaat uit Boy Mosterdijk (gitaar en zang), Aad Hakkert (drums), Peter Stok (bas) en Henk Middendorp (gitaar). Een gastoptreden wordt mogelijk verzorgd door blues harp speler Ton van Hooft. De Blues Controllers laten verder nog weten dat hun muziek niets te maken heeft met Birth Control Blues of andere Midlife Crisis Perikelen. Het survivalpakket kent slechts één advies: 'Just keep your blues on cruise control'.

Ook niet te missen tenslotte: Peter Wolf & Sheepskin, zelfs onze collega's van het AD hebben er lucht van gekregen! Delftse viermans formatie, bestaande uit Henk Robers zang en bluesharp, Jan Pardon bas en Ronald van Drunen drums, allen bekend van La Blusa, aangevuld met gitaarvirtuoos Peter van Heijningen bekend van de stevige rockbands Flyer en Toyz. De band heeft een repertoire uitgekozen met alle zijwegen van de blues, zodat een optreden niet gauw zal vervelen en je dus met een gerust hart ook je partner mee naar toe kan nemen.
In 2004 maakte de twee ervaren muzikale rotten Henk Robers en Ronald van Drunen via een gezamelijk muziek project kennis met Peter van Heijningen. Ronald en Henk hadden hun sporen in de muziek al verdiend met groepen als : Dicky Greenwood Band, Polle Eduard Band, New Living Blues en La Blusa.
Uit een geanimeerd gesprek bleek dat er wel zin was om de krachten te bundelen en zo werd besloten om een stevig Bluesrock trio te vormen. Het repertoire van de band bestaat niet uit de traditionele 12 maten blues, maar haalt de inspiratie bij groepen als Allman Brothers Band, Peter Green, Stevie Ray Vaughan, John Mayall, Cream, Jimi Hendrix en zelfs Ten Years After, Litte Feat, Aerosmith en Deep Purple. Muziek met ballen dus. Ronalds werelddrums, het onnavolgbare gitaarspel van Peter en Henk z'n bas, zang en smoelschuif blijkt een combinatie van hoog niveau. Peter Wolf and Sheepskin toert sinds 2004 door Nederland. Kom vrijdag om 20.00 uur naar Speakers of zaterdag naar de Kurk om 22.00 uur en laat je verrassen door de kwaliteit van deze band. Niet voor niets dat juist zij Delft Blues 2007 mogen afsluiten!

Singer Songwriter Sunday
door Silly Soulman, 26 jan. 2007

Photograph by Thevision Denmark

Het Singer Songwriter Collectief presenteert i.s.m. Delft Music Projects een concertreeks onder de noemer van Singer Songwriter Sunday. Bij elk concert zullen een aantal van onderstaande akoestische songsmeden optreden, het eerste concert staat gepland op 4 februari in Café de Engel aan de Markt 66.

De lancering van deze concertreeks valt overigens samen met de Superbowl, de finale van het American Football seizoen. Een spektakel zoals alleen de Amerikanen dat op kunnen zetten en dat je aan de markt in Delft kan meebeleven de Dragons. Cafe de Engel zorgt voor een groot scherm en bijbehorende hapjes. Delft Dragons, vice-kampioenen van Nederland, zorgen voor enthousiasme en sfeer. Een formule die al jaren succesvol is en dit jaar dus voorafgegaan door Singer Songwriter Sunday.

Vinnie James
Deze Amerikaan wilde dolgraag als eerste optreden zodat hij live de Superbowl kan meebeleven met de Delft Dragons. ‘Vurig en gepassioneerd’. Dat is hoe Mike Bonham van de Los Angeles Times de intensiteit van podiumpersoonlijkheid Vinnie James beschrijft. Vinnie is geboren in New Jersey, USA en is half indiaans, half Afrikaans en 100% passie! Zijn MySpace pagina bevat een aantal opvallende commentaren van mede-muzikanten en zijn ‘Friends List’ leest als de gastenlijst voor de Grammy’s. Als je Vinnie's songs beluistert dan hoor je de invloeden van grootheden als Richie Havens, Jackson Browne en Marvin Gaye, alsook hip-hop woordkunstenaars als Gil Scott-Heron, NAS, Tupac Shakur, Wu-Tang en Dead Prez.

Vinnie's muziek bestaat uit folk, rock, blues, hip-hop, gospel, 60's soul gemengd met een indiaanse percussieve wijze van gitaarspelen. Hij introduceerde deze hybride stijl op zijn debuut album ‘All American Boy’ welke werd uitgebracht via RCA / BMG records. Deze frisse stijl heeft, zo word gezegd, veel artiesten beïnvloed zoals Ben Harper and Jack Johnson. Voor zijn deze CD werkte hij samen met veteraan/producer Thom Panunzio en muzikale talenten van het kaliber Al Kooper, Waddy Wachtel, Bob Glaub, Kenny Aronoff, David Williams, Randy Jackson, T-Bone Burnett en Meredith Brooks, bekend van haar smashhit ‘Bitch’.

Vinnie legt in zijn liedjes de nadruk op de teksten en wat hij de ‘kippevel’ factor noemt. Als avonturier en zeiler word zijn belevingswereld beïnvloed door zijn reizen over de hele wereld. Recentelijk zat hij nog in Glasgow voor zijn 3e wereldwijde CD release en zijn 5e wereld tournéé. Nu is hij in Nederland. Vinnie James moet je live beleven. Zijn optredens hebben er voor gezorgd dat hij in een relatief korte tijd de lieveling werd van adorerende fans en critici wereldwijd. Solo met slechts een akoestische gitaar weet deze showman zijn publiek te boeien met zijn rauwe passie.

Vinnie James heeft het podium en de studio gedeeld met artiesten als Sade, Tina Turner, Jackson Browne, Carole King, Michael McDonald, Julia Fordham, The Doobie Brothers, Jon Bon Jovi, Little Steven Van Zant (E-Street Band), Leland Sklar, Crash Test Dummies, Styx, Jeff Porcaro, Steve Farris (van Mr. Mister), Bonnie Raitt, Eric Burdon, Taj Mahal en vele, vele anderen.

David Flanders van Amazon.com zegt over All American Boy: ‘’Het is één van mijn ‘all-time’ favoriete CD’s. Het komt zeker weten op het 10 Desert Island survivallijstje. It's the stuff you can't live without’’. Koop zijn CD, zie hem live. Onderga de intensiteit van Vinnie James en word een fan voor het leven. Dan begrijp je waarom Mike Bonham van de Los Angeles Times hem zo beschrijft als hij doet: ‘’Dit is een artiest die in elke CD-collectie thuishoort’’.

Cecile Morel
De Haagse singer/songwriter Cecile Morel is sinds jaar en dag een graag geziene gast op de Haagse podia en daarbuiten. Met haar eigen herkenbare stijl weet ze de harten van de liefhebbers van de betere luistermuziek te veroveren. Haar songs bewegen zich op het snijvlak van folk, country en pop. Luisteraars omschrijven haar songs als “sprookjesachtig mooi” en “typisch Cecile”. Als invloed noemt ze zelf: Jewel, Ricky Lee Jones en Alison Krauss. Anderen vergelijken de vrolijke zangeres met Joni Mitchell, Carole King, Nathalie Merchant of Karen Carpenter.

Vanaf haar vijfde staat ze op het podium. Op deze jonge leeftijd wordt ze geraakt door (wat ze zelf noemt) het ‘showvirus’ met alle gevolgen van dien. Ze neemt zanglessen, zingt in een kerkkoor, bespeelt de Keltische harp en doet auditie voor de Academie voor Lichte Muziek van Conamus. Na haar examen richt ze met een huisgenoot een band op. Na de tweede plaats in de Haagse Song Award, een lokale songwriting competitie, valt de band uit elkaar. In de daarop volgende jaren maakt Cecile twee cd’s, Familiar Ground en Going Places. De titelsong van de laatstgenoemde cd wordt geselecteerd voor de verzamelaar ‘Arising Artist’, een compilatie-cd speciaal gemaakt voor Noorderslag en Midem 2005.

Dit resulteerde in optredens zoals tijdens de Londense Writersweek, het Korzo theater, Paard van Troje, Nighttown, de Paap en de Haagse Popweek. Onlangs was ze één van de hoogtepunten op het Filmhuispodium tijdens de BinneNach, het singer-songwriter gedeelte van de Haagse KoninginneNach. De laatste tijd wordt Cecile steeds vaker gezien op het podium met haar vaste begeleider, gitarist Erik Minken. Het tweetal heeft net een nieuwe demo opgenomen: ‘’Up Close And Personal’’. Cecile’s heeft zojuist haar eerste video clip gemaakt. Deze is te zien op MySpace. Meer info is te vinden op www.cecilemorel.com.

Anne van Buuren

Rick Keus Fotografie

Als je mij zou zien
En jij zou vragen wie ik ben
Dan zou ik zeggen
Een meisje met een stem

Zingen doe ik al zolang ik me kan herinneren. Zingen doe je met je hele lichaam en is een manier om zo dicht mogelijk bij leven en jezelf te staan. Als ik daardoor tevens een publiek weet te raken, is dat een extra toevoeging aan het plezier in zingen. Inspiratiebronnen zijn Eva Cassidy, Wende Snijders, Nelly Furtado en het (mijn) leven. Anne begeleidt zichzelf soms op piano, soms op gitaar. Haar hart ligt bij zang en tekst, zodat dat bij elk optreden centraal zal staan.

Porridge
Toen Amie en Ton elkaar in februari 2006 tegenkwamen op een avond, waar ze beiden afzonderlijk optraden, werd het meteen duidelijk dat ze beiden van muziek maken wel pap lustten.
En dus besloten ze de krenten uit de pap te halen. Vanaf het moment dat ze samen gingen zitten, vielen de puzzelstukken in elkaar. Ieder heeft zo zijn eigen vinger in de pap. Ton is de gitaarman, want daar heeft Amie geen pap van gegeten en Amie komt met de teksten, want als je wat wilt bereiken, moet je vooral niet op je krent gaan zitten.
Zo ontstaan al roerend de smakelijke liedjes en dan is het uiteindelijk een zaak van pappen en nathouden.
Genieten kent geen mate…

Amelie
"Luisteren naar mijn muziek is als een wandeling door mijn belevingswereld." Haar teksten zijn poëtisch en puur, spreken tot de verbeelding. Met piano en stem weet zij je ziel te roeren en je de wereld door haar ogen te  laten zien."Ik ben altijd op zoek naar klanken en teksten die de tijd even stilzetten en die mij de wereld laten vergeten. Als ik speel zijn alleen de tekst en de muziek waarheid voor mij. Inspiratie kan op allerlei momenten komen, het is vooral een gevoelskwestie. Ik probeer een gevoel dat ik op een bepaald moment heb te vertalen in muziek. Ik probeer situaties te beschrijven. Tijdens optredens hoop ik dat het publiek zich kan herkennen in mijn muziek en dat de liedjes een thuis kunnen zijn voor de gevoelens van mijn luisteraars."

In 2001 startte zij haar studie Kunst en Cultuurwetenschappen in Rotterdam en ging in Delft op kamers wonen. In 2003 besloot ze om niet op vakantie te gaan zodat ze van haar vakantiegeld een piano kon kopen. In haar kamer begon zij haar teksten met zelf geschreven muziek te combineren. Haar nummers zijn zeer divers, maar haar unieke stijl loopt als een rode draad door haar werk. Ze besloot dat ze haar muziek voor publiek wilde spelen en schreef zich in voor het Open podium van café Vlaanderen in februari 2005. Het publiek selecteerde haar met 75% van de stemmen voor de finale. Op 1 mei 2005 kende de vakjury haar de eerste prijs toe. 'Als muziek je zo raakt, dan zit er bezieling in, dan komt het diep van binnenuit. We kregen allemaal kippenvel' verwoordde juryvoorzitter Willem de Bie.

Leave
De naam Leave is voortgekomen uit het verlangen te reizen en ervaringen op te doen. "Je leert niet alleen mensen uit andere culturen kennen maar op een ander niveau kom je ook jezelf tegen". De mens is doorgaans bang voor hetgeen onbekend is. Bij de muziek van Leave gaat het ook om het delen van ervaringen, die soms mooi, soms pijnlijk zijn. De liedjes houden het midden tussen Counting Crows, Dave Matthews en Michael Hedges. Joni Mitchell en Jeff Buckley mogen ook zeker genoemd worden als belangrijke inspiratiebron.

Dann

Rick Keus Fotografie

De invloeden zijn divers en worden niet verbloemd. Enthousiast haalt hij de ritmiek van Dave Matthews, de teksten van Jaqcues Brel, de melodieën van Tim Buckley aan. Het gaat Dann om passie, gebracht met vuur, waarbij de schoonheid zit in de koppeling met tekst en muziek.

De inspiratie komt uit verschillende stijlen. Het temperament van flamenco, de weemoed van fado, de lyriek van de chanson,  hartstocht van folk. Er zit van alles wel iets in. "Wellicht waardeer ik daarom de jazz ook zo, de combinatie van beleving, het pakkende moment, het gevoel is aanwezig."

Rohan
Dreadlocks en een grote glimlach op zijn gezicht. Je ontkomt er niet aan om meteen geraakt te worden door het enthousiasme en plezier waarmee Rohan op het podium staat. Rohan speelt lekker relaxte liedjes in de stijl van Ben Harper en Jack Johnson, fris en luchtig.

Flora’s Gothic Metal Night
door Wim van Leeuwen, 19 jan. 2007

Fotografie: Arno van Goor

In het Flora Theater zal voor de eerste maal een Gothic Metal Night plaats vinden. De muziek wordt verzorgd door twee dj’s en twee bands; Verder is er de mogelijkheid tot aankoop van unieke Gothic kleding en kunst. Dit alles zal met een spetterende modeshow tot een onvergetelijk Gothic geheel worden gebracht.

Er zijn verkoopstands van Rising Star Fashion, Auracle & Annatar en er is kunst: te bewonderen van illustrator Marco Zwinkels. Het programma begint met een optreden van Auracle.

Auracle is een combinatie van jong talent en jarenlange ervaring, wat terug te horen is in de gevarieerde en subtiele songstructuren waarin geen enkel instrument ondergeschikt is aan het andere, waar koren en orkesten scheurende gitaren begeleiden en je meevoeren naar Arabische en Aziatische sferen. Website www.auracle.nl

Vervolgens een spetterend o ptreden van Annatar. De muziek van Annatar wordt beschreven als Melodic Dark Metal, een mix van Gothic Metal, Doom Metal en Power Metal. Bands als Children of Bodom, Nightwish en Iron Maiden zijn inspiratiebronnen.

Fotografie: Ditmar de Vries

Door de jaren heen speelde Annatar op diverse uitverkochte shows met o.a. After Forever, Epica, Imperia en Autumn, verder heeft de band op festivals gespeeld als Rotorock (Berkel & Rodenrijs), Enclave Fantasty (Baarle-Hertog/ Baarle-Nassau), Occultfest (Hoogeveen), Westerpop: Peter Tetteroo Bokaal (Delft) en Brainwash 4u&u (Hoofddorp). Website www.annatar.nl

Als laatste wordt er een modeshow gelopen door Rising Star Fashion, met ondersteuning van DJ Denis. Het doel van Rising Star Fashion is om aparte en aantrekkelijke kleding te ontwerpen en te maken, plezierig om te dragen. Hun kleding is vooral geschikt voor op het podium, tijdens het uitgaan en gedurende speciale gelegenheden. Natuurlijk kan het ook dagelijks gedragen worden. Zij maken damesmaatkleding tot en met maat 46 en kunnen het ontwerp en de pasvorm aanpassen als u dat wenst. Website www.risingstarfashion.com

DJ’s Ernie & Kaap verzorgen de Gothic & Metal muziek tussen de optredens en tijdens de After Party.

Zaterdag 13 januari, aanvang 19:30 uur, entree € 5,00

Kaarten zijn in Delft te koop bij:   
Dok muziek en film, Kruisstraat 71
Videotheek Scope Moviefactory, Papsouwselaan 224
Fetishshop Unicum, Brabantse Turfmarkt 14
Flora Theater, Verwersdijk 1

Cees van Bokhoven stapt uit Why?
door Youp Soulman, 12 jan. 2007

Fotografie: Billy Whyman

Het hoge woord is eruit, het mag zelfs op de site. Why? wil een doorstart maken met nieuwe nummers en optredens in Engeland en Ierland. Juist nu heeft Cees om persoonlijke redenen even behoefte aan een time-out. A.s. zaterdag belooft dus een afscheid in Sixties stijl te worden. Want dat is toch het mooiste wat er is. De Jaren 60-harmonieen, het samen spelen van tijdloze melodieën.

Op 13 januari (om een uurtje of 22) treden ze weer op, in Belvedère aan de Beestenmarkt. Verleden jaar waren ze de eerste band die in deze gelegenheid speelde. Why? bestaat vanaf 1966 en deed o.a. mee aan de eerste Delftse talentenjacht, Beat in the Ketelstreet. Ze werden slechts derde, maar vervolgens wel eerste in een internationale talentenjacht in Brussel en speelden daarom in België en Frankrijk. Van de originele band spelen nu nog Cees van Bokhoven en Philip Peereboom mee. Behalve George Slok, de originele drummer, zijn de overige leden reeds overleden: Rick Vonk, Joop Vavier en Hans van Dalen. Naast Philip spelen Peter van Lopik (lead guitar), Jan Lamens (zang) en Rob Gligoor (drums) in Why?.
  
The Who & The Why   
In de jaren zestig stonden ze al in het voorprogramma van The Who en speelden o.a. samen met Tee Set en Q65. Why? speelt nog steeds jaren zestig rock en trad kortgeleden, met groot succes in Engeland op. Ook in 2007 zal de band daar weer naartoe gaan, evenals naar Ierland.
In 2005 brachten ze een sixties cover CD uit en ze verwachten in de loop van dit jaar een CD met eigen nummers uit te brengen.

40 Licks
Cees zal na het optreden in Belverdère om persoonlijke redenen afhaken en dan is Philip het enige originele bandlid. Hij verzon destijds ook de naam. Cees en Philip hebben dus zo’n 40 jaar (eigenlijk een beetje onze eigen Stones of Golden Earrings) samengespeeld. Nog eenmaal zal het bekende repertoire van onder anderen the Kinks, Pretty Things, Them de boventoon voeren, aangevuld met een enkel nieuw nummer. Het belooft dus weer een sfeervolle, ouderwetse rockavond te worden, waar “Satisfaction” zeker niet zal ontbreken.

CC & BJ
Cees gaat zich samen Bernardjan Kahman toeleggen op kleinschalige optredens als tweestemmig duo met elegante gitaarbegeleiding. Favorieten als the Everly Brothers en Simon & Garfunkel zullen in hun cafésetting zeker niet ontbreken.

De plaat en zijn verhaal
Over favorieten gesproken, Cees’ all-time favorite blijft toch Harry Nilsson. En dan met name de concept-LP “The Point” over een dissident, die er geen punt van maakt om buiten de geëigende kaders te denken. Tijdloze muziek met een moraal die ook nu nog overeind blijft.

Sixties
Cees denkt met erg veel plezier terug aan de tijd van Clubhuis de Haven in de Kethelstraat, de dubbelconcerten met Tee Set in de Scheveningse Top Ten Club en Café Cecile aan de Voldersgracht. “Ik blijf, ook na het optreden in Belvedère, beschikbaar voor gastoptredens met Why? Want muziek blijft mijn lust en mijn leven!”

VanVelzen Voorwaarts!
Laatst bijgewerkt door Youp Soulman, 5 jan. 2007

Foto: Stephanie Pistel

Als je Baby Get Higher op de radio hoort, mag het volume best op 10. VanVelzen stond ermee hoog in de Mega Top 50. We gaan nog een boel horen van deze Delftse Trots!

Benieuwd hoe Roel van Velzen de afgelopen maanden heeft ervaren?
Delftse Muziek Projecten geeft je een kijkje achter de schermen. VanVelzen blikt terug op Baby Gets Higher (BGH) maar kijkt ook vooruit, de nieuwe single komt er aan! 'Burn' was de tweede week van januari de alarmschijf op Radio 538 en terecht want het is weer een uiterst aanstekelijk nummer. De videoclip is inmiddels ook klaar, maar daarover later meer. Wil je op de hoogte gehouden worden van VV nieuws? Schijf je dan in voor de nieuwsbrief op zijn site.

De Wereld Draait Door
Daar kan je ook livebeelden zien van De Wereld Draait Door. Iedere laatste vrijdag van de maand blikt het TV-programma van Matthijs van Nieuwkerk terug op de voorbije mediamaand. Nieuw is dat VanVelzen sidekick is en de uitzending van muzikaal commentaar voorziet, van achter de piano. Zoals gebruikelijk een zeer vermakelijke avond met hoogtepunten, felle discussies en grappige invallen van VV.

Baby Gets Higher
2003 was het jaar van de doorbraak van David Sneddon. Vier singles werden er van de CD “Seven Years - Ten Weeks” getrokken, waaronder de engelse chart topper "Stop Living The Lie". En “Baby Get Higher”, dat nummer hoor je nog steeds regelmatig voorbij komen in de frisse versie van Delfts eigen VanVelzen.

Who the fuck is VanVelzen?
BGH stond eind 2006 in de Top 10 en Roel Van Velzen (1978) was dé smaakmaker tijdens de TMF awards. Wie VanVelzen een beetje kent weet dat hij de fijne kneepjes in het vak met de paplepel toegediend kreeg. Vader Kor is immers een begenadigd componist/pianist, bekend van “We Slaan Een Brug”, de tribute song voor de Delft Aid actie na de Tsunami.

Een leven vol muziek
In zijn middelbare schoolperiode is VanVelzen druk met bandjes en het componeren van de jaarlijkse musical. Tijdens zijn studententijd in Rotterdam komt de nadruk volledig op zijn muziek te liggen. Met zijn band ‘the Goldfish’ speelt hij eigen nummers en wint in 1999 de Heineken Student Music Award in Paradiso. Na zijn studie sluit VanVelzen zich aan bij Crazy Pianos in Scheveningen. VanVelzen groeit er al snel uit tot een publiekslieveling. Met Crazy Pianos speelt VanVelzen door het hele land.

VanVelzen Unwinds
VanVelzen maakt energieke engelstalige popmuziek. Op het album ‘Unwind’ staan twaalf tracks, het zal begin maart uitkomen. BlØf’s Bas Kennis, Anouk’s live band, de Jay-horns en John Ewbank, de liedjesschrijver van Marco Borsato, zorgen ervoor dat ‘Unwind’ fris en internationaal klinkt. De releasedatum staat officieel gepland voor begin maart.

De plaat en zijn verhaal
Wat Roel betreft moeten we maar snel ophouden met “de Hollandse Jamie Cullum”. Als we toch een vergelijking willen maken, dan liever met Coldplay of U2. En dat brengt ons meteen op zijn favo-CD: “Twelve Stops And Home” van The Feeling. “Gouden melodieën, vette 70’s productie en rake teksten. Achterover-in-het-gras-liedjes, daar hou ik van!”

Recht uit het hart
VanVelzen’s live performance is uniek. Hoewel klein van stuk, is VanVelzen met zijn stem en podiumpersoonlijkheid een grootheid waar we nog veel van gaan horen. Een van de hoogtepunten van het afgelopen jaar vond plaats op de Dam: het Kid’s Right Festival. VanVelzen vertelt er op zijn site nog veel meer over maar een klein voorproefje willen we je hier al geven.

Kids Rights Concert
"Heel bizar om in de line-up te staan, tussen grote namen als Bløf, Ilse de Lange, André Rieu, Zuccero, Sugababes, Lucie Silvas, Veldhuis & Kemper, Racoon en UB40. In Krasnapolski kwamen we alle bands tegen en werd er met z’n allen gegeten. Kor (mijn vader) en Marloes (mijn meisje) zijn ook naar Amsterdam gekomen, om het allemaal van dichtbij mee te maken. Marloes vindt het leuk om de avond in het publiek mee te maken, terwijl mijn vader backstage geniet en foto’s maakt. Het is fijn om ze bij dit soort grote optredens in de buurt te hebben. Er gebeurt op zo'n avond zoveel: het is een ervaring die je niet zomaar even achteraf kan omschrijven."

Damn, wat is het koud op de Dam
"Zeker als je de laatste artiest van de avond bent. Naarmate de show vordert merken we dat de tijden in de draaiboeken staan niet worden gehaald. Vlak voor we het podium op gaan horen we dat mijn optreden buiten de live uitzending gaat vallen. Even denk ik aan de mensen die we verteld hadden dat ik op TV zou zijn (sorry Oma). Dat ben ik snel vergeten als ik het podium opstap en tot aan het vrijheidsmonument mensen zie staan. We spelen BGH en voor het eerst die avond komt de Dam echt los. De Dam klapt, zingt en springt. Ik voel de energie tussen het podium en het publiek. Child's Right heeft ons toegezegd dat mijn optreden wel in de herhalingen te zien zal zijn."

Het nieuwe jaar had niet beter kunnen beginnen voor VV!
"Het is wel wennen aan mijn nieuwe leven. Dat wildvreemde mensen me op straat aanspreken: ‘Hey, ik ken jou van TV!’ Natuurlijk had ik gehoopt dat het goed zou gaan met BGH, maar wat er gebeurd is overtreft al mijn verwachtingen. En zeker nu Burn door 538 tot Alarmschijf is gekozen, betekent dat een vliegende start voor 2007. Mocht je hem nog niet hebben gehoord, luister naar Radio 538 en je hoort 'm geheid! Je kan de single via onze webshop thuisbezorgd krijgen voor slechts € 2,50." Als je niet kan wachten, kan je 'm natuurlijk ook legaal downloaden.

Let’s Stick Together Again
door Youp Soulman, 21 dec. 2006.

Fotografie: Monique Eduard

Terug van weggeweest, het is alweer twee jaar geleden dat Delft kon genieten van de laatste editie! Op 24 december komt de vaste kern (met o.a. Ferdinand Bakker, Polle Eduard, Frank Papendrecht, Job Tarenskeen, Kim Hayworth en Ab Tamboer) van Let’s Stick Together op veelvuldig verzoek weer naar Grand Café Verderop.

Woensdagavond werd er nog druk gerepeteerd. De zangpartijen werden nogmaals doorgenomen door Trudie van Starrenburg (backing vocals voor Alquin, Delft Aid en het onvolprezen La Pouppee Qui Fait Non tijdens het New Orleans tribute in de Flora.), Eliza Krul (één van de Doggybitches, zaterdagavond nog live te zien in Speakers), Hein van den Broek (bekend van Oriental Guitars), Michel van Dijk (de harde kern behoeft geen introductie), Jody Pijper (fameuze achtergrondzangeres, maakte enkele soloplaten, zong bij Cashmere, Stars On 45 enz.) en Jan Lamens (zanger van The Why).

Verder worden speciaal voor deze kersteditie Joost van Leeuwen op keyboards (uit Let’s Quit, die onder meer bekendheid kreeg door de nieuwe versie die de skaband in 1997 samen met Armand maakte van Ben Ik Te Min) en drie blazers van het Metropole Orkest ingevlogen.

“Kortom het wordt weer een feest der herkenning.” aldus Polle. “Een echte Magical Mistery Night, dus we gaan lekker nix verklappen. Het wordt een uitgebalanceerde mix van dampende Rock’n’Roll en Even-op-adem-komen-ballads. In het totaal 30 nummers door 25 muzikanten die het gewoon leuk vinden om op kerstavond samen te spelen. Mogelijk gemaakt door de organisatie van Henk van Gemerden en de vrijwillige medewerking van stichting DoReMiXx.”

Let’s get together this X-mas Eve in Verderop om 20.00 uur, aanvang van het concert is om 21.00 uur. In de voorverkoop kosten de kaartjes € 17,50.

Saterday Nite Live
door Billy Bluesman, 15 dec. 2006.

Photoshop: Siegal & Folreden

Zaterdag 16 december is het weer tijd voor een Joffer Jamsessie! Sessieleider Sebastian is net twintig en hij speelde al met de groten der aarde. Voorbeelden zijn Tony Spinner (Toto), John Primer (Muddy Waters), Ted Oberg (Livin’ Blues), Eelco Gelling (Sweet d’Buster), John Mayer (zijn Daughters kreeg een Grammy voor Song van het Jaar 2005)!

Sebastian wordt door velen betiteld als de nieuwe Stevie Ray Vaughan en zijn gitaarspel kenmerkt zich door de combinatie van explosiviteit èn gevoeligheid, aangevuld met de nodige Jimi Hendrix showelementen! Wij kennen Bas natuurlijk als boegbeeld van de bluesband The Dime en hij doet ook mee aan de Talent for Sale wedstrijd. Je kan nog tot 27 januari stemmen op de site van Talent for Sale.

Deze sessie begint om 20.00 uur en Sebastian deelt het podium met Milko Lippe (drumt o.a. met Nicko Christianse), Wicked Wicher (waanzinnige bassist en speelt regelmatig met Mr. Boogie Woogie), en Billy Deary (zingt bij Blue North & Polythene Mac) en Daan Danger (gitarist). Wij van Delft Music Projects zijn benieuwd hoe dit gitaarduel zal verlopen want Sebastian beweert dat Daan minstens even gevaarlijk gitaar ragt als Folreden himself. Naast het repertoire van de SRV-man, the Blue North en Ian Siegal staan o.a. Red House en She Belongs To Me op de setlist.

Karma’s Kitchen onder de Schaatskoe
door Frank Olman, 8 dec. 2006.

Fotografie: Yet 2B Claimed

Het gaat lekker met Karma’s Kitchen! Na de Open Podium finale van Vlaanderen, hebben ze in augustus ook de Aanstormend Talent Award in Noordwijk gewonnen. Onlangs werden ze uitgeroepen tot talent van de week op Ongekendtalent.nl!

Uit het jurirapport: “Draai elke dag één track van Karma's Kitchen en je gaat fluitend naar je werk, de tandarts of naar een andere nare verplichting. Aanstekelijke, pakkende en melodische feelgood-popsongs met een funky en jazzy ondertoon. Gezien het feit dat deze band nu ruim een jaar bestaat kan de muziek zich alleen maar verder professionaliseren. Van zanger/frontman Rémon gaan we ongetwijfeld meer horen.”

Laatste nieuws is dat Karma’s Kitchen is doorgedrongen tot de kwartfinale van BeachBattle 2007, een soort profronde van Nederland, georganiseerd door Saturnus in Scheveningen. En toch blijven de jongens van Karma’s Kitchen heel gewoon want ze gunnen je zondag van 14.00 tot 16.00 uur een kijkje in de keuken van de schaatsbaan. Ze spelen dan live onder de Schaatskoe op de Beestenmarkt, toegang is gratis en neem je schaatsen mee. Dan kan je ze voor € 4,00 wel heel dichtbij zien en als je DSW verzekerd ben kost het slechts € 2,00!

Americana & Blues = Stars & Bars
Laatst bijgewerkt door Silly Soulman, 1 dec. 2006.

Foto: Starman & Barman

Frank van Velzen (hier rechts op de foto, met zijn kleine held: Dale Watson) werkt sinds 1 september aan een totale make-over van de Tobbe aan de Buitenwatersloot. De verbouwing moet nog beginnen maar het concept staat vast. Stars & Bars: live music, darts & biljart café.

Frank moet met de nodige weemoed bekennen dat hij het moeilijk vond om, na twaalf jaar, café de Sport aan de Coenderstraat te verlaten. Maar de kans om veel groter te groeien kon hij niet weerstaan. Doordat het voormalige café de Tobbe meer ruimte biedt, valt er in Stars & Bars véél meer te organiseren. Naast dart- en biljartwedstrijden, zijn wij van Delft Music Projects natuurlijk vooral erg blij met dit nieuwe muziekpodium.

Gevraagd naar dé plaat en Franks verhaal daarbij werd ik meteen meegesleurd naar dé bakermat van de Rockabilly en dat is natuurlijk Killer Country van Jerry Lee Lewis. Geweldig wat die man voor de Rock'n'Roll gedaan heeft èn een geweldig performer. Frank heeft Jerry Lee wel 5x live gezien. Beste concert ooit in Paradiso! Hoewel Dale Watson, live in Tilburg 013 was ook waanzinnig. Daar is ook de vriendschap ontstaan tussen Dale & Frank, die resulteerde in het optreden van the Lonestars in Café de Sport.

En toch is er een optreden in De Sport, dat nog meer indruk gemaakt heeft op Frank. De spontane Westerpop after party waarbij de mannen van Boss Hoss meespeelde met onze eigen Bas Nederlof. Frank was niet de enige die compleet uit z'n bol ging want dat is de reden waarom the Boss Hoss tijdens de komende eurotour Sebastiaan Folreden in het voorprogramma hebben staan.

Afgelopen weekend bleek dat Stars & Bars het best bewaarde geheim van Delft was want de optredens van Sebastiaan (Bas verhuist gewoon mee van de Sport naar the Stars ;-) & the Motel Kingz verdienden meer publiek. Daar willen we graag verandering in aanbrengen, te beginnen met zondag 15 oktober, aanvang 14.00 uur: Paul Robbert Band.


Foto: Paul Robbert live at Bluesfestival Waalwijk

Paul Robbert is een zingende gitarist die al jaren zijn eigen muziek speelt, aangevuld met covers van Robben Ford en John Hiatt. In het verleden speelde Robbert o.a. in Bad to the Bone en Billy the Kid. Als je wilt weten hoe Paul Robbert klinkt, luister dan eens naar de musicbox op paulrobbert.com of kom naar Stars & Bars (Buitenwatersloot 17). Dan krijg je er een gastoptreden van Bas Nederlof gratis bij.

Schrijf de volgende data ook maar vast in je agenda.
Zaterdag 21 oktober: Al & the Black Cats (Rockabilly USA).

Fotografie: Yet 2B Claimed

Eén van de meest sensationele rockabilly bands uit de USA, Al & the Black Cats, komt naar Delft. Deze 4 koppige band doet onmiddellijk denken aan de begintijd van the Stray Cats. Hun Europese tour is bedoeld om hun debuut-CD "Fabulous Rockabilly Sounds of the Black Cats" te promoten. Al Krivoy, die dit jonge trio heeft ontdekt en er zelf ook in meespeelt, geniet wereldwijd bekendheid door zijn optredens, met zijn band the Fabulous Rockabillies, als begeleiding van o.a. Jerry Lee Lewis, Chuck Berry, Carl Perkins en Shakin’ Stevens.

Kijk! Een site die eruit ziet als een jukebox, die willen we best vermelden op delftmusicprojects.nl. En als de favorieten van the Cats uiteenlopen van Buddy Holly’s “Maybe Baby”, Del Shannon’s “Runaway” en Johnny Cash’ “Rusty Cage” tot Jimmy Reed’s “Caress Me Baby”, dan zit het met deze Cats ook wel goed. Komt dat zien a.s. Zaterdag 21 Oktober, om 21.00 uur in Stars & Bars aan de Buitenwatersloot 17.

Zondag 22 Oktober: Almost Blues (a last minute stand in Stars & Bars)


Fotografie: Yet 2B Claimed

Almost Blues een band uit het westland met enthousiaste muzikanten die van elk optreden een feest willen maken. De band is voortgekomen uit een jamsessie met slechts één doel voor ogen: om in hun vrije tijd heerlijke vette blues ten gehore te brengen. Almost is een mix van oude rotten, met een jonge getalenteerde sologitarist die uit diverse bands komen.

Het repertoire bestaat veelal uit opzwepende nummers waarbij niemand kan blijven zitten. Het dak gaat eraf als de aanstekelijke jump blues uit de speakers knetteren. Hoewel stevige bluesrock de boventoon voert is er zeker ook ruimte voor ontroerende en gevoelige bluesballads. Kunnen de oude rotten ook lekker even op adem komen!

Hier kan je de line up van de vader en zoon Gardien vinden en nog veel meer. Het gratis optreden begint zondag om 16:00 uur met als extra speciale gast Koos Sekreve, de zanger van Oversized.

4 november, 21.00 uur: The Madd (Beat from Holland, entree € 5,-)

Fotografie: John Fakkers

Foto: James Hand

Als er iemand de noemer 'outlaw' verdient in het hedendaags countrywereldje, dan is dat Dale Watson. Zondag èn maandag speelt hij samen met zijn Lonestars en James Hand in het voorprogramma Stars & Bars plat.

James Hand haalde op z'n 53ste z'n eerste platencontract binnen en toch speelt hij al jaren alle Texas Honky Tonk bars plat. Hij doet dit met tranentrekkers waar ooit Hank Williams het patent op had. Maar ook een portie rauwe Rock & Roll is bij de Texaan in goede handen.

Beschouw Dale Watson gerust als hét enfant terrible van de countrymuziek. Onder normale omstandigheden had Watson al een héle grote moeten zijn, ware het niet dat hij bijna vergeten had kunnen zijn wegens herhaaldelijk op non actief gezet door zijn platenbaas. Watson blijft echter trouw aan zijn eigen stijl en zijn country klinkt zo mogelijk nog rauwer dan op zijn vorige platen. Watson is bovenal onnavolgbaar. Hij schrijft schitterende songs en opteert voor onafhankelijkheid.

Laatst zei iemand tegen me dat je bij het luisteren naar muziek het gevoel moet krijgen alsof je op een paard zit. Of hij nu een renpaard of een oude knol bedoelde weet ik niet. Het paard van Dale lijkt meer op een ronkende Harley Davidson. Zijn met zilveren munten beplakte gitaar op de bijrijderplek, waar je eigenlijk een mooie blondine zou verwachten.

Na de iets te gezellige swingplaat One More Once More is Dale Watson met het oerdegelijke Heeah!! weer helemaal terug. Niet dat we heel veel anders hadden verwacht van onze old time countryfriend, maar de terugkeer op vertrouwde bodem is toch een hele geruststelling voor z´n horde hondstrouwe fans. Wij krijgen ook zowaar zin om hem weer eens live te zien en horen.

2 december, 21.00 uur: De Rootsclub (NL smeltkroes, entree € 6,-)

Fotografie: Yet 2B Claimed

Het begin
2003. Bert Boot, Jan the Lazyman en Rik van Doorn starten de Rootsclub. Een maandelijkse americana night in Maloe Melo, wereldberoemde honky tonk in Amsterdam. Eindelijk is er een Nederlands podium voor muzikanten met een passie voor Americana.

Het succes
2004. De maandelijkse Rootsclub groeit uit tot een fenomeen. Er wordt gespeeld met tientallen bands en singer-songwriters. Enkele bekende namen: Tim Easton, De Wilma’s, Sonny James and the Sinners, Goesting, Lazy Sunday Dream, Tennessee Studs, Marcel Scherpenzeel, T-99, Hackensaw Boys, The Gourds.

De band
2005. De 9-koppige vaste begeleidingsband van de Rootsclub is volledig op elkaar ingespeeld en is ook steeds vaker te zien buiten Maloe Melo. Van het prestigieuze Crossing Border Festival tot de jaarlijkse April feesten op de Nieuwmarkt. Op elk podium is het feest!

De cd
2006. De zinderende mix van americana & blues & country & folk & rock & roll & soul & texmex wordt vereeuwigd in de legendarische E-Sound Studios in Weesp. De eerste cd van de Rootsclub verschijnt op het Rosa records Label. De Rootsclub heeft nu ook haar weg gevonden naar de Nederlandse podia en hopen Stars & Bars te laten genieten van de roots uit het verre verleden en ook van de eigen nieuwe liedjes.

Zaterdag 9 December, 21:00 uur: Hollandse avond met o.a. Jeffrey Schenk

Fotografie: O.N. Bekend

Na de geweldige Beatles meet the Stones avond, zo’n half jaar geleden, maakt Delft zich op voor een nieuwe ontmoeting! Op zaterdagavond komen de Herman Brood tributeband Yada Yada en Rolling Stones coverband Stripped elkaar tegen in Stars & Bars.

Fotografie: J.C. Konneksjun

Yada Yada uit Maassluis is de sensatie van dit moment. De zanger moet welhaast een eeneiige tweelingbroer van Herman zijn. De live performance van deze zanger is  ongeëvenaard! Er worden op deze avond ook drie leuke Brood presentjes onder het publiek verloot.


Fotografie: Koos Bommelé

Na Yada Yada is het tijd voor Stripped, all the way from … Delft. Deze Stones coverband vervangt de eerder aangekondigde Earring epigonen, Bloody Buccaneers schijnt in een scheiding te liggen. Onder leiding van Jumpin’ Jack speelt Stripped een lekker eigenwijze mix van toppers en minder bekende Stones nummers.

Er is deze avond een zeldzame foto expositie te zien van Herman Brood, Golden Earring (als troost voor het afgezegde concert van Bloody Buccaneers ;-) en the Real Stones. Delft luidt de kerst keihard in met Brood & Spelen! Er zijn nog enkele kaartjes beschikbaar, in de voorverkoop kosten ze € 10,-. De zaal gaat open om 20.00 uur, aanvang concert 21.30 uur.

Join the Band met een ode aan the Shadows
door Nivram Knahman, 22 nov. 2006.

Fotografie: C. Chen

In het Floratheater, aan de Verwersdijk 1, vindt op Zondag 26 november (15.30 uur) voor de eerste keer “Join the Band” plaats. Het is een muzikaal zondagmiddag feestje, waarbij een gelegenheidsband onder leiding van Polle Eduard muziek speelt van een bekende groep of zanger. De eerste editie van dit festijn is een ode aan the Shadows met een vleugje Cliff Richard.

Het idee is ontstaan toen Harold Gabeler, Tony Steenweg en Polle Eduard een avondje in het Floratheater stonden met de vraag: “Waarom gaan we hier niet iets leuks doen?” Dit idee is verder uitgewerkt tot Join the Band, een tweemaandelijkse serie die is ondergebracht bij de stichting Delftse Muziek Projecten.

De basisband bestaande uit Polle, Appie Tamboer en Frank Papendrecht, krijgt elke keer gezelschap van andere muzikanten of vocalisten. Voor de ode aan The Shadows tekenen de gitaristen Derk Groen (onder andere Cuccurullo Brillo Brullo), Peter van Heiningen (Toyz, Peter Wolf en Sheepskin), Bas Nederlof (Sebastian Folreden en the Dime) en Henk Meerbeek (Shotgun Wedding, de soulband waarin Anouk ooit ontdekt is door the Late Great Alfred Lagarde). Guus Mentink (Mixed Emotions) en Dann (ex-Geminia) nemen de zangpartijen van Cliff voor hun rekening.

“De essentie van het Join The Band-idee is o.a. om oudere-jongeren met jonge honden te laten samenspelen”, zegt Polle Eduard. “Onze instelling is om te laten horen wat voor goede muzikanten er in Delft en omgeving te vinden zijn.” De keuze voor the Shadows is voor hem een beetje een nostalgische. “Toen zij hun eerste hits hadden, ging ik proberen het na te spelen”, zegt hij. “Ik heb Harold en Tony voorgesteld deze muziek te doen voor de eerste keer en dat vonden zij een heel goed idee.”

Het is niet zo gek dat Polle bij Derk Groen (47) terecht kwam op zijn zoektocht naar gitaristen. Zij kennen elkaar al sinds 1976. Zijn reden om mee te doen: “Voor mij is Hank Marvin van the Shadows één van de meest invloedrijke gitaristen. En ik vind het te gek om met Polle te spelen.”

De link van jong naar oud komt in deze eerste samenstelling goed naar voren. Bas Nederlof is bijvoorbeeld pas twintig, maar vindt het fantastisch om muziek van the Shadows te spelen. “Mijn vader is ook muzikant, dus ik ben een beetje met die muziek opgegroeid”, zegt hij. “Ik vind moderne muziek pokkenherrie en dit juist heel leuk.”

De volgende Join the Band vindt plaats op 28 januari 2007. Dit wordt waarschijnlijk een ode aan The Band, ooit zo’n beetje de vaste band van Bob Dylan.
Naschrift van Polle:"Helemaal vergeten te vermelden dat Arjan van Gog (o.a. Toyz) keyboards speelde. Is dit nog toe te voegen of ben ik te laat?
Reactie v/d redactie: "Voor de Delftse Post ben je ruimschoots te laat maar DMP is altijd bij de tijd ;-!)"

Wolpop 25 november
door Willie Wolman, 18 nov. 2006

Stichting Wolpop organiseert dit jaar hun festival in de Koornbeurs. Wolpop is een multidisciplinair festival, met de nadruk op een diversiteit aan verrassende bands en experimentele acts.

Deze culturele explosie begint om 14.30 uur met Dattah Dans en duurt tot diep in de nacht! De bands varieren van brute metal tot zwoele latin grooves. Het festival in de zaal wordt afgesloten met een back2back set van DJ’s Deteq + Soundburns. In de kelder zullen vele uiteenlopende acts hun kunsten vertonen en in de filmzaal kan je het Wolbodo archief bekijken.

Het programma ziet er verder alsvolgt uit:  
ZAAL                     
15.00 uur Blue Shades (bluesrock)
16.15 uur Okkernoot (triphop & broken beats,
zie ook het DMP-verslag onder de button Westerpop in de linkerkolom)
17.30 uur Reckless (citypunk, zie ook het DMP-verslag)
zie ook het DMP-verslag onder de button Westerpop in de linkerkolom)
19.00 uur 3Speed Automatic (powertrio,
zie ook het DMP-verslag onder de button Westerpop in de linkerkolom)
20.15 uur the Liszt  (melanchotica)
21.45 uur Gilo (electro metalcore)
23.00 uur Nieuwe Vrolijkheid (indiepop)
00.15 uur Aux Raus (gabber techno)
01.45 uur Concept (live DJ)                                                                  
02.45 uur Deteq (drum’n’bass)                                                                          
KELDER
17.00 uur Rotte Herders (chanti met baarden)
18.00 uur L’Chaim (dansbare klezmer)
19.30 uur Withlof (interactieve theatersport)
20.15 uur Soundburns (funky techno)

Je hoeft je echt geen moment te vervelen want Art dela Rue heeft beloofd om de lacunes tussen de optredens op te vullen met spectaculaire jongleer acts. Na dit festival zul je de naam Wolpop nooit meer vergeten!

Entree: € 5,-

Joan as police woman live in Velvet.
door Tom de Moorman, 15 nov. 2006.


Fotografie: Conrad Ventur

Vrijdag 17 juni om 17:30 uur staat Joan As Police Woman in Velvet Music aan de Voldersgracht. Volgens Jurgen, de initiatiefnemer van Velvet’s instore concertreeks is Joan de grootste artiest die ooit bij Velvet zal optreden. En Jurgen kan het weten want die tipte ons twee weken geleden over Stijn in store. Dat was zondermeer een vlekkeloos optreden, een grappige presentatie en een bij vlagen weergaloze CD van dit Antwerpse kwartet.

De niet alledaagse groepsnaam, verwijzend naar de serie Pepper uit de jaren zeventig (Angie Dickinson speelt daarin Police Woman), gecombineerd met de coole chick op de coverfoto doet een CD met girl power vermoeden. Niets van waar, want Joan Wasser was tot vorig jaar verantwoordelijk voor de viool partijen en achtergrond vocalen bij Antony and The Johnsons. Eerder deelde ze het podium met Jeff Buckley, Lou Reed en Rufus Wainwright. Ze stond al op Lowlands en in Paradiso, waar ze bewees klaar te zijn voor het grote werk. Als de voortekenen ons niet bedriegen is dit verplichte kost voor de eindejaarlijstjes van de diverse muziekcritici. Nou rekenen wij ons, bij de Delftse Muziek Projecten, daar ook toe dus hebben we eens goed geluisterd naar Real Life, de eersteling van dit verse trio uit Connecticut.

Het titelnummer, een Japan-achtig pianoloopje, vraagt om een canapé en de gordijnen dicht. Het tempo gaat iets omhoog voor 'Eternal Flame' (nee, niet de vijfenveertigste cover van het gelijknamige Bangles-nummer), het soort soul waar DMP nooit genoeg van krijgt. 'Christobel' neigt iets meer naar rock, met voor de broodnodige afwisseling een prachtige gitaarsolo. Het pakkende 'Save Me' promoveert met speels gemak naar de ‘Pillow Talk divisie’. 'I Defy', waarop eerdergenoemde Antony een bezielde wederdienst bewijst, mag er ook zijn. Lekkere blazers, het lijkt Stax wel, zo horen we ze graag!

Tot slot nog even 'We Don't Own It' memoreren, dat het album heerlijk rustig afsluit, zonder in R&B te verzanden. 'The Ride' en 'Flushed Chest' klinken mij net iets te vlak maar er hadden best meer dan tien songs de eindstreep van ‘Real Life’ mogen halen. Hoewel dat wellicht geleid had tot Norah Jones pastiches, terwijl ik juist gecharmeerd ben van de Indie-achtige scherpe kantjes van Joan’s stem. De CD verzandt nergens in platte nostalgie en met name de blues in haar muziek zorgt voor een tijdloos karakter.

Joan wordt een hele grote en dit is waarschijnlijk de laatste kans om haar kleinschalig te bewonderen is. Ik zou het zekere voor het onzekere nemen en vrijdag even gratis bij Velvet binnenlopen.

A Living Blues Xperience in Theater Flora  
door Billie Bluesman, 24 oct. 2006.

DMP presenteert met trots een levende blueshappening in De Flora: Zaterdag 4 november, de zaal gaat open om 20.30 uur en de Xperience begint om 21.00 uur. De toegang is € 10,00, voorverkoop bij 't Kaartenhuis, Platenmanneke, Sounds en Velvet. De Flora is gevestigd aan de Verwersdijk 1 in Delft.

Livin’ Blues maakte van 1967 tot 1975 vijf albums en scoorde drie hits. Als je Wang Dang Doodle, LB Boogie, Black Liza, en Spoonful nog kent, dan mag je 4 november wel in je agenda noteren. Livin’ Blues is terug, letterlijk èn figuurlijk want begin oktober stonden ze nog in Moskou. “De reis was een kleine hel maar alle doorstane ongemakken werden ‘s avonds ruimschoots goedgemaakt door de goedgevulde zaal met warmbloedige russen.” Zo lezen we in het reisverslag dat Nicko Christiansen voor het AD maakte. “Metershoge posters op het Rode Plein.” Livin’ Blues staat in het voormalige Oostblok nog steeds te boek als een levende legende.

Fotografie: Robert Berger

Sinds 1980 werd de blues in wisselende samenstellingen levend gehouden in New Livin’ Blues en Blues Summit. Sinds het overlijden van John Lagrand heeft Nicko een keur aan ervaren bluesmannen om zich heen verzameld en gaan ze door het leven als LBX. Ze stonden al voor 350.00 man op het Haagse Parkpop, 70.000 hippies bij Herzberg Open Air in Duitsland en het bluesfestival in Moskou. En begin november dus in de Flora want “Nieuwe tijden, nieuwe geluiden en die zijn te beluisteren op Nicko’s nieuwe solo CD Blue Tomato”. Meer over LBX vind je op DelftMusicProjects.nl want het is dan wel een Haagse bluesband maar de organisatie is in handen van Tony’s Acts & Artists en het voorprogramma wordt verzorgd door onze eigen Big Max! 


Fotografie: Willem Overgaag

Het repertoire van BIG MAX stroomt van Delta- tot Mississippi-blues en van Louisiana naar Chicago. BIG MAX heeft uit het enorme, bijna klassieke repertoire van Funk & Soul, Rhythm & Blues en Rock & Roll een keuze gemaakt die garant staat voor een gevarieerd optreden. Er is gezocht naar een goede balans tussen ingetogen ballads en up-tempo nummers. Een optreden van BIG MAX begint doorgaans behoedzaam en gevoelig, maar bouwt gegarandeerd aan een swingend hoogtepunt, kortom een prima warming up voor de Livin' Blues Xperience!

Kwartet Boerenkapellen in de Wending 
door Kars Navel, 10 oct. 2006.

Op Zondag 22 oktober is er een heuse boerenkapellenhappening in De Wending. De zaal is geopend om 13:00 uur en de happening duurt tot 18:00 uur. De toegang is gratis. De Wending is gevestigd aan de Raamstraat 67 in Delft.

De optredende boerenkapellen zijn de Graspiepers, ‘t Zootje, Band Zonder Maat en de Drumgabbers. Deze gezelschappen zullen de bezoekers verblijden met hun salsa, drums en hoempapa! In de pauzes wordt er disco gedraaid.

Blaasgroep de Graspiepers

Fotografie: K. Wenie

De Graspiepers is opgericht in 1987 door een aantal enthousiaste muzikanten en bestaat uit een wisselend gezelschap van 7 heren en 5 dames. De Graspiepers spelen op bruiloften, jubilea, festivals, braderieën, carnavals en andere partijen. De Graspiepers treden niet alleen op in Delft, maar ook in de rest van de wereld. Zo speelden zij al twee maal in Lloret de Mar in Spanje en binnenkort mogen ze er nog een aantal festiviteiten opluisteren. De Graspiepers zoeken overigens nog enkele leden, vooral trombonners en trompetters.

Voor inlichtingen over lidmaatschap en/of boekingen van de Graspiepers kunt U contact opnemen met de secretaris, Cor v.d. Berg.
Postbus 509 2600 AM DELFT
tel. 015-256 29 88 /  06-10 32 28 16 
www.degraspiepers.nl

Muziekmakerij ’t Zootje

Fotografie: K. Wenie

De naam Muziekmakerij 't Zootje is na elf biertjes spontaan ontstaan. Sinds de oprichting in november 1983 een begrip in Delft en omstreken. Ook al doen ze hun naam wel eens eer aan en is een biertje hèt handelsmerk, ’t Zootje blijft keihard werken om de succesformule te continueren en om telkens weer een "ijskoude zaal" in een uitzinnige feeststemming te brengen. Dat is en blijft het uitgangspunt van Muziekmakerij 't Zootje.

Voor boekingen van 't Zootje kunt U contact opnemen met de secretaris, Raymond van Raavens. Telefonetisch: 06-126 127 08 of digitaal:www.tzootje.nl

Band Zonder Maat


Fotografie: K. Wenie

BZM is een vrolijke band die voor elke gelegenheid wil spelen. Onder het motto “Muziek is overal tijdens het Carnaval" spelen ze al jaren op buurtfeesten en braderieën. Daarnaast hebben ze in het verleden al gespeeld op een boottocht naar de Kaag, een ouderenmiddag, een sponsorbal, de hondenwandeling 2006 en het Lieverdjes Dagbladen Toernooi.

BZM is nog op zoek naar trompettisten! Voor inlichtingen over lidmaatschap en/of boekingen van de Band Zonder Maat kunt U contact opnemen met de secretaris, Rien Vlek. Telefonisch (015 – 2622377) of breedband: www.bandzondermaat.nl

Boerenkapel de Drumgabbers


Fotografie: K. Wenie

De Drumgabbers is opgericht in 1979, ontstaan uit leden van de Drumfanfare Drumguards Delft. De Drumgabbers spelen carnavalsmuziek en ook worden er optredens verzorgd bij bruiloften, bedrijfsfeesten, braderieën, bloemencorso's en muziekfestivals. Zelfs de intocht van St. Nicolaas begeleiden zij al jaren muzikaal. Er wordt opgetreden door heel Nederland en het muziekrepertoire wordt ieder jaar aangepast aan de hits en ook zelf bedacht door enkele leden.

Speciaal ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de Drumgabbers is de CD "Vol Gas" opgenomen. Meer info bij Roel Hakkert, telefoon 015-2131131, e-mail: RoelHakkert@wanadoo.nl

Abigail & Chris openen het podium van ‘t Koetshuys
door Youp Soulman, 5 oct. 2006.

Op zondag 7 oktober start ’t Koetshuys met een nieuwe traditie. Elke tweede zondag van de maand, van 15.30 tot 19.00 uur, zal er een (semi-)akoestisch optreden plaatsvinden. ’t Koetshuys ligt midden in de polder, aan de Bieslandseweg 2a, tussen de Delftse Hout en de Dobbeplas.

Abigail & Chris
Het genre van het duo Abigail & Chris (nee, die twee uit As the World Turns hebben hier toch echt nix mee te maken) kenmerkt zich door de sfeervolle combinatie van zang begeleid door slechts één gitaar. Bewerkingen van covers en eigen werk worden gespeeld met invloeden vanuit de blues, pop, jazz en wereldmuziek.
Chris & Abigail  hebben met regelmaat in Delft en omstreken opgetreden. Tevens hebben zij in de finale gestaan van het Open Podium van Café Vlaanderen en hebben zij met veel plezier opgetreden op het pittoreske Delftse Doelenplein. Tijdens de manifestatie Filmhuis-on-Tour hebben Chris & Abigail de muziek verzorgd voorafgaand aan de open-lucht-voorstelling van Sin City. Chris heeft zelfs 3 muziekstukken geschreven geïnspireerd op personages uit de film Sin City. Ook in het Antwerpse centrum zijn zij graag geziene gasten op de Writers’ Bench van het etablissement Vibes.

’t Koetshuys
Dit petit restaurant met grand café-achtige uitstraling, heeft de beschikking over een herenkamer, vergaderruimte, twee jeu du boules banen kortom een gezellige locatie. Het is een rustige plek met landelijke uitstraling, waar ook een receptie tot de mogelijkheden behoort maar ook borrels, personeelsfeesten, seminars of productpresentaties. Zelfs buiten is er ruimte genoeg, er zijn stallen en ruime uitloop mogelijkheden voor de paarden en pony’s, die hier ook in pension kunnen staan.
Met deze sfeervolle concertreeks hoopt ’t Koetshuys een begrip te worden voor feesten en culturele activiteiten. Met medewerking van Tony’s Acts & Artists is er gedurende de wintermaanden een afwisselende programmering, die hopelijk ook in de zomer voortgezet zal worden.

Nieuwe CD Happy Elf
door Hans van den Berg, 30 sept. 2006.

Fotografie: Yet 2B Claimed

De bekende Delftse multi instrumentalist Jeroen Elfferich brengt al jaren CD’s uit onder de naam Happy Elf. Zijn tiende verscheen onlangs onder de naam Together. Ondanks die naam is het toch weer een soloproject. De CD is inmiddels al gedraaid op KINK FM, Radio West en andere lokale zenders. Ook heeft hij bij deze zenders interviews gegeven over het nieuwe album dat gevuld is met swingende Electro pop.

De stijl van Happy Elf  doet sterk denken aan die van bands uit de jaren 80. Vette analoge synthesizer geluiden, drumcomputers, gitaren en wanhopige vocalen. Gevraagd naar de plaat en zijn verhaal vertelde Elf dat zijn invloeden zelfs nog verder terug gaan in de tijd, nog voordat Robert Fripp van simfonisch overstapte op Frippertronics: King Crimson - In the court of the Crimson King uit 1969.

Zijn site bij myspace.com is een groot succes en over de hele wereld wordt zeer enthousiast gereageerd op zijn muziek. Op het nieuwe album staat dan ook een ode aan deze site. Het nummer heet My myspace.com en wordt her en der al omschreven als een regelrechte culthit. Je kan het zelf beluisteren via de site van zijn platenmaatschappij, waar de CD gratis te downloaden is: www.wmrecordings.com

Vlaanderen klaar voor 6e jaar Open Podium
door Willem Overgaag, 27 sept. 2006.

Fotografie: Willem Overgaag

Op zondag 1 oktober gaat het 16e seizoen van het Open Podium van Café Diner Vlaanderen van start. Iedereen die iets kan op het gebied van kleinkunst is van harte welkom om zijn/haar act te laten zien. Inmiddels bekend in de regio! Tientallen acts zullen zich komend seizoen presenteren aan het Vlaanderen publiek.

Cabaret, popsongs, stand-up comedy, pantomime, gedichten, dans, toneel, acrobatiek of  lekkere, vette  smartlappen zingen…alles mag en alles kan. Een prima gelegenheid om iets uit te proberen met je band, te horen of je cabaret act nou echt zo leuk is als je moeder zegt. Maar ook een kans om eens lekker uit je dak te gaan, met het uit volle borst zingen van jouw favoriete lied. Kortom…doe mee! Geluid en licht is aanwezig.

Elk Open Podium kent een winnaar die doorgaat naar de finale op zondag 6 mei. Dan gaan de 7 finalisten strijden voor de Vlaanderen Bokaal. Heb jij altijd al willen uitgroeien tot de ster van de avond en beschik je over talent. Geef je dan op en mail naar Barbara. Elke eerste zondag van de maand. Meedoen is geweldig maar wat is een open podium zonder publiek?  Elke 1e zondag van de maand, aanvang 22.00 uur. Toegang gratis!

RIF opent het seizoen in Muziekcafé De Kurk!!
door Robbie Rockman, 20 sept. 2006.

Fotografie: Yet 2B Claimed

Resistance Is Futile (RIF), een allround coverband met Delft als thuisbasis, zal donderdag 28 september het muzikale seizoen van De Kurk openen. Elke laatste donderdag van de maand wordt er een band geprogrammeerd met medewerking van Tony’s Acts & Artists, bekend van het Jazz- en Bluesfestival en andere muzikale activiteiten in Delft.

RIF bestaat uit 7 personen, met in de schijnwerpers twee bijzondere zangeressen. Zij worden hierbij aangevuld door 5 uitstekende muzikanten. Het repertoire bestaat uit verrassende covers van pop tot rock. Meerstemmige zang, solide muzikale ondersteuning en een enthousiaste presentatie zijn de basis, met een geluidsman als vast bandlid voor een professionele sound.

Resistance Is Futile, you will be entertained, met een vette knipoog naar Star Trek. Aanvang 22.30 uur, toegang zoals altijd gratis.

Splendid afsluiter Skatejam
door Robbie Rastaman, 13 sept. 2006.

Fotografie: Yet 2B Claimed

Splendid is opgericht in 2001 en heeft een sterke achterban opgebouwd in de surfwereld waarmee Splendid nauw is verbonden door zanger en surfcrack Patrick Schmitz. Zo leverde Splendid onder meer een aantal nummers voor de soundtrack van de Nederlandse surffilm ‘Het Eerste Licht’ van Ray Max.

Naast het goed ontvangen eerste album (Splendid, 2004) staat de Haagse formatie tevens bekend om zijn uitstekende livereputatie. Niet voor niets ontving Splendid in 2005 de prijs voor beste Haagse live-act. Ruim 7000 fans dansten tijdens Koninginnenach 2005 volop mee op de muzikale golven van Splendid. Zelfs VPRO’s 3voor12 sprak lovende woorden: “Haagse reggae rules en kan zich meten met het beste wat Nederland in dit genre te bieden heeft.”

Splendid oogstte ook veel lof door het Wilhelmus in een relaxed reggaejasje te gieten, ter ere van het 25-jarig jubileum van koningin Beatrix. Het leverde de band de nodige airplay op bij de landelijke media. De oplettende luisteraar kent ook de fantastische cover van When The Lady Smiles, veruit de leukste bijdrage op de Golden Earring Tribute, die vorig jaar verscheen. Ook in het buitenland bestaat groeiende interesse voor Splendid. Zo speelden de zeven heren al meerdere malen in Frankrijk, onder meer op de wereldkampioenschappen surfen in Anglet en staat Splendid op de soundtrack van de Duitse snowboardfilm ‘Oklahoma’. In het najaar staan tours door Frankrijk, Duitsland en Portugal op het programma.

Gevraagd naar De Plaat en Zijn Verhaal kregen we een lading enthousiasme over de DMP-burelen gestort. Splendid is met z'n zevenen en dus is het lastig om één plaat aan te wijzen. Dat begrijpen wij ook best en omdat het de roots van de band zo mooi weergeeft volgen hier in willekeurige volgorde wat all-time favorites ... "Based On A True Story van Fat Freddy's Drop, een Nieuw-Zeelandse band, totdat we ze een paar maanden terug in Amsterdam live zagen en bleek dat ze zonder drummer en bassist spelen. De helft van de live-band komt dus uit een doosje. Maar die plaat is lekker!"

"Verder draaien we altijd veel nieuwe dingen, van Duvel Duvel tot Sergent Garcia en raken we altijd goed in de stemming van vette ouwe Rocksteady-plaatjes, waar onze vaste DJ Alex Montaya er heel veel van heeft! Onze roots zijn net zo verschillend als wij zelf zijn." aldus Bart Janssen, de toetsenist. "Ik ben begonnen als een groot Beatles-fan en werd op mijn veertiende gegrepen door de funk en soul toen ik Curtis Mayfield en Trouble Funk op Parkpop zag. (Zo mag ik het graag horen, Soulman RED.) Curtis Live! van Curtis Mayfield en Revolver van The Beatles zijn nog steeds mijn twee favoriete platen. Maar anderen in de band hebben daar weer helemaal niks mee.. We hebben wel alle zeven een crush on reggae!"

Verder is een groot deel van de band beinvloed door North Sea Jazz, "waar we allemaal al op hele jonge leeftijd naar binnen sneakten om ons te vergapen aan al die waanzinnige muzikanten, de geweldige muziek en het publiek van over de hele wereld. De sfeer in die dagen was zo goed en zo veel anders dan het sponsorfeestje wat het nu geworden is. Ik kan me herinneren dat ik tijdens de jam-sessie na afloop in het Bel-Air hotel als klein pikkie op 1 meter afstand van Art Blakey's hi-hat in kleermakerszit volledig ben gegrepen door de meesterlijke performance die mr. Blakey gaf op zijn drumstel en alles daarom heen wat maar geluid wou maken. Dat zijn onvergetelijke momenten!" Waarvan acte, dat wordt zondag een prettige nabespreking!

De nieuwe CD ‘Rebirth’ is op hemelvaartsdag 2006 gepresenteerd in het Paard. In een uitverkochte grote zaal overtroffen de mannen van Splendid de verwachtingen van pers en publiek. Het werd een onvergetelijke avond: rijen voor de deur, tropische temperaturen en het dak er af! Na enkele opnames in het Haagse Theater Diligentia, werd er uiteindelijk voor gekozen om de plaat in de StuStuStudio af te maken. Splendid heeft zich voor de productie met name laten bijstaan door Thijs de Melker (Raggende Manne), maar ook Sander van Herk (Goede Doel), Henk Koorn (Hallo Venray), Remco Prins (Burma Shave) en Sven Figee (Anouk) hebben hun aandeel in de productie gehad.

Bij Musicfrom.nl heet het: “Het prettig in het gehoor liggende bandgeluid doet direct denken aan Steel Pulse en het Nederlandse Beef. Al met al komt het album zeer volwassen over, is het zeer professioneel gemixt en geproduceerd en geen moment vervelend.” Al met al is het een consistent album waarop Splendid overtuigend aantoont zich ontwikkeld te hebben tot een band van formaat. Een CD waar je vrolijk van wordt en die je steeds weer opzet. Relaxte beats, zonnige blazers en kritische teksten zorgen voor een zomers geluid.

.CD presentatie Annatar in Speakers
door René Vané., 7 sept. 2006.

Fotografie: Dimar de Vries

De muziek van Annatar (letterlijk: 'Heer der Gaven' uit J.R.R.Tolkiens Silmarillion) kan het best beschreven worden als Dark Metal. Annatar mixt verschillende muziekstijlen, van Gothic tot klassieke muziek.

In maart 2002 nam Annatar hun eerste officiële demo in Schiedam op, met titels als Mazes in a Mind, Remember en Betwixt the Peaks. Op deze demo is voormalig leadzangeres Elisabeth Cordia te horen. En sinds vorige week is er dus de nieuwe demo, Quest for Reality, met daarop vijf tracks. Annatar bestaat uit Madicken de Vries (Zang), Mischa van der Hout (Slaggitaar), Johan van Heusden (Sologitaar), Bram Quettier (Drums), Alex van den Heuvel (Bas) en Wietse Braam (Synthesizers).
Annatar speelde eerder voor uitverkochte zalen met o.a. After Forever, Epica en Autumn. Verder heeft de band op festivals als Molfest Gothic, Kaderock en Westerpop (Peter Tetteroo Bokaal) gestaan.

Ondanks dat het geluid niet optimaal was in Speakers, wist Annatar wel te overtuigen met een goede afwisselende set en leuke show elementen. Madicken heeft een grandioze stem waar menig zangeres jaloers op zou zijn. De slaggitaren beukten gigantisch en ik hoor een jaren 60 fuzzy achtige sound in de solo’s. Iets meer samenspel (denk aan rifjes gespeeld in tertsen of kwinten) zou het allemaal nog wat spannender kunnen maken. Maar zoals gewoonlijk staan de beste stuurlui weer aan wal of beter gezegd voor de radio. Songs als Perception, Quest for reality en slotstuk My world staan als een huis. Al met al was de CD presentatie van Annatar zeker de moeite waard en ik zal dan ook regelmatig aandacht aan ze besteden in mijn hardrock programma SOUND OF THUNDER, dat iedere dinsdag van 19.00 uur tot 22.00 uur te beluisteren is op www.lonradio.nl

Waardig slotakkoord Doelenpleinconcerten
door Gert-Jan Danenberg, 4 sept. 2006.

Het stormachtige weer van zondag 3 september werd door een record aantal bezoekers getrotseerd om het laatste Doelenplein concert van dit seizoen bij te wonen.

De spits werd voortreffelijk afgebeten door het Rikkert Meilof Trio. Een drietal dat elkaar precies die ruimte geeft om elkaar te versterken in het Nederlandstalige luisterlied. Bijzondere, op het eerste oor eenvoudige teksten van Rikkert Meilof zelf, met sublieme begeleiding van de percussionist Ruud Souhouka en bassist Joost van der Graaff.

Copyyright: Red Sea Sharks

Vervolgens traden the Red Sea Sharks aan, waarbij vooral frontman Léon Brock het wilde weer eer aan doet met een “wild west look”. Spontaan waanden we ons in het zuiden van de Verenigde Staten.

De eer om het seizoen af te sluiten was aan, zoals aangekondigd door presentator Frank van Olmen, “nieuw Delfts talent” Polle Eduard Unplugged. Ondanks deze opmerkelijke status als nieuwkomer behoeft de muziek van dit Delftse icoon geen verdere toelichting. Het publiek vrat iedere centimeter van het zeer goed spelende kwartet, waarbij Frank Papendrecht (bas), Beau Wassenbergh (drums) en Jaap de Jonckheere (gitaar) zeker niet onvermeld mogen blijven. In het voorlaatste liedje spontaan aangevuld met een welverdiende mondharmonica solo van de eerder genoemde Leon Brock.

Een waardige afsluiting van het seizoen Doelplein concerten, waarbij Delft aantoont cultureel veel talent te bezitten en waarbij het Delftse publiek niet vergeten mag worden, voor haar belangstelling voor Doelenplein concerten van 2006. Het terras seizoen van 2007 mag wat DMP betreft direct beginnen!

Mercy, de nieuwe CD van Polythene Mac is uit
door Youp Soulman, 26 aug. 2006.

Tijdens het Jazz Festival van 2006 werd in Café De Joffer de nieuwe CD van Polythene Mac gepresenteerd. Aanvankelijk stond de band op het buitenpodium gepland maar door de wateroverlast werd er naar binnen verhuisd. Een geluk bij een ongeluk want in de kroeg komt het nieuwe werk van de band het best tot zijn recht. Want ook Mercy is niets anders dan Polythene Mac aan 't werk.

Mercy is begonnen als een project en laat zich beluisteren als de wedergeboorte van een band. Billy Deary (leadzang en gitaar) en Phil Jones (keyboards en harmonica) spelen al jaren samen als Blue North. Het duo maakt daarnaast ook al meer dan tien jaar muziek met Willem Zantman (zang en bas) in verschillende formaties. Bands luisterend naar illustere namen als Soul Doubt, Bad Liver en De Jofferats. In 1999 werkte het basistrio samen met Mick Grashuis aan een solo CD van Willem en het klikte. Dus werd Mick gevraagd als drummer en besloten als band verder te gaan.

Drie jaar na de eerste CD Wounded stak Mercy ineens de kop op. Iedereen zou drie nummers schrijven, de oefenruimte induiken en vervolgens live in de studio opnemen. Mercy werd opgenomen met een aantal gastmuzikanten, sommige nummers zijn al twintig jaar oud. Met andere woorden, een statement van wat Polythene Mac doet, hoe de band gegroeid is de afgelopen 3 jaar. De liedjes zijn niet geschreven voor de CD, de CD is gemaakt voor de liedjes. Niet te geloven dat dit pas de tweede CD is van deze band, een plaat met hart en ziel. Een band waar we in Delft apetrots op mogen zijn, vandaar dat Delft Music Projects er graag melding van maakt. Meer info over Polythene Mac vind je hier.

Doelenplein gaat Dellufs
door Dick Holt, 11 aug. 2006.

Zondag de 13e kunt u op het Doelenplein weer volop genieten van Delfts muzikaal talent.

Duo Jan & Ron, op gitaar en accordeon, twee oer-Dellufse oudere jongeren. Voor de muziek die ze spelen maakt dat echter helemaal niks uit. Jan van Dijk speelt gitaar en verschijnt tegenwoordig in steeds meer Delftse formaties als mede- of gastspeler. In Ron van Schaijk heeft hij echt een topmaat gevonden. Ron is een jongen die speelt op gevoel. Noten leest hij niet, maar hij weet wel altijd de juiste toetsen op zijn accordeon te vinden. Samen spelen ze blues, evergreens, pop en oud-hollandse meezingers. Ze spelen eigenlijk alles voor een heerlijke zondagmiddag.

En dan Ankie van der Pas, 27 jaar geleden maakte zij als zangeres haar debuut tijdens het Open Podium in het toenmalige Waagtheater. Met de Delftse vrouwen-soulformatie Mama's Got A Headache toerde zij met succes door heel Nederland en daarbuiten. Ook zong zij bij de formatie Flairck. De laatste jaren heeft zij zich vooral toegelegd op Jazz en Blues. Ze zong bij verschillende combo's met o.a gitarist Hans Voogd en pianist Guus Westdorp. Voor deze gelegenheid is gekozen voor een simpele opstelling en zal zij begeleid worden door Loek van Kersbergen; een uitstekend en veelzijdig gitarist.

En wie weet ontstaat er zo maar spontaan nog een afsluitende set waarin ze gewoon met zijn vieren nog wat doen. Aanvang 16.00 uur stipt, einde rond 19.00 uur.

Orgastisch optreden Kane
door Youp Soulman, 1 aug. 2006.

Fotografie: Yet 2B Claimed

Vrijdag 28 juli stond het Haagse Kane in Speakers. Het betrof een try out voor het optreden dat de band zal geven op het Malieveld op 26 augustus. De band wilde nieuw werk van hun binnenkort te verschijnen album uitproberen. De afgelopen weken heeft Kane hiervoor gerepeteerd in de Schiehal. Ook daaruit blijkt hun speciale band met Delft. Zanger Dinand Woesthoff heeft in Delft gestudeerd en de band stond al eens eerder op het podium van Speakers. Dit was toen een goedmakertje omdat de band op het laatste moment hun optreden op Westerpop moest afzeggen.

De groep ontstond in 1998 in Den Haag toen gitarist Dennis van Leeuwen met zijn bandje optrad in de strandtent van Dinand Woesthoff. De rest van het succesverhaal met compleet uitverkochte zalen als het Rotterdamse Ahoy’ en de Amsterdam Arena is algemeen bekend. Vorig jaar speelden ze onder andere op het Almeerder strand voor 30.000 man en tijdens het Haagse Beatstad festival.

Alle voortekenen voor een unieke ervaring, om de band in een intieme zaal als Speakers te kunnen zien, waren dus aanwezig. Toen de mannen dan eindelijk het podium betraden, was het publiek al in de juiste stemming. Kane opende met één van de nieuwe nummers, het vrolijke Yeah Yeah Yeah. Het publiek reageerde nog wat afwachtend, maar dat veranderde bij het tweede nummer Something To Say compleet. Speakers ging loos. Het volgende nieuwe nummer Wish You Well pakte me een stuk minder, maar had wel een stevige groove.

Toen Kane hierna bekende nummers als Hold On, Fearless en Rain Down On Me speelde begon het feest der herkenning. De band eindigde de set met nog twee nieuwe nummers, het aanstekelijke Scream en de ballad I Belong To You. Na een klein uur waren Dinand en zijn mannen al klaar. Maar net als met een orgasme wil je meer, meer, meer. Helaas werd er slechts 1 toegift, het obligate Helter Skelter van de Beatles (Kane-idolen U2 coverden het immers al eerder en overtuigender tijdens hun Rattle & Hum toer) gegeven en na de afkondiging van de one & only speaker werd de soul-DJ ingestart.

Nu heb ik daar als echte Soulman helemaal geen bezwaar tegen maar het is natuurlijk wel dé manier om de zaal leeg te laten stromen. De indruk die nu bleef hangen was: “Heftig concert, de mannen van Kane hadden er duidelijk zin in en de uit het hele land toegestroomde fans hoorbaar ook, maar veel te kort”. De nieuwe nummers die Kane deze avond liet horen, klonken stevig en gaan terug naar de sound van het eerste album. Daar is helemaal niks mis mee, jammer dat het concert op het Malieveld samenvalt met Westerpop. Want als we dan toch mogen kiezen blijven we natuurlijk lekker in Beatstad Delft.

Wil je hierop reageren of heb je zelf een tip voor de Delftse Muziek Pagina, mail dan naar delftmusicprojects.nl

Doelenplein doen de duo's
door Frank van Olmen, 31 juli 2006.

2 x 2 is een heleboel mooie muziek! Ditmaal zijn er twee duo’s geprogrammeerd namelijk Chris & Abigail en Blue North.

Chris & Abigail spelen prachtige easy listening muziek. Abigail Norville en Chris Lawa zijn collega's bij de gemeente Rotterdam. Abigail is geboren uit een Limburgse moeder terwijl haar vader uit Barbados afkomstig is. Chris heeft nederlands-indische ouders. Beiden hebben een verleden in uiteenlopende muziekstijlen, Abigail als zangeres van bluesmuziek, Chris als klassiek gitarist. En……als het mooi weer is, dan wil hij ook nog wel eens een nummer (mee) zingen. We zullen zien of liever horen

Blue North is een akoestisch gelegenheidsduo van twee Polythene Mac leden. Billy (zang, gitaar en banjo) en Philly (toetsen, accordeon of gitaar) brengen in een intieme setting een afgewogen mix van eigen nummers en covers. Lekkere stevige muziek, vooral door de rauwe stem van Billy. Soms ontroerend mooi door prachtige ingetogen vertolkingen van werk van Bob Dylan en Van Morrison.

Kortom een middag van 16.00 tot 19.00 uur om je vingers bij af te likken. Deze Delftse Duo’s zijn te boeken bij Tony’s Acts & Artists.

Opening Nederbeat Expositie
door Ad Bos (zanger van ‘The Fun of It’ in 1968), 4 juli 2006.

In aanwezigheid van bandleden van Di-rect, Q65 en Urban Heroes is afgelopen zondag de Nederbeat expositie geopend in RockArt Galerie. De officiële openingshandeling werd verricht door radiopresentator Erik de Zwart, die de originele mengtafel onthulde.

Het Mixing Console werd onlangs aangekocht door RockArt, het kostte de Hilversumse Soundpush Studio in 1966 450.000 gulden. Een gigantisch bedrag, zeker voor die tijd! Een indrukwekkende lijst is door de jaren heen op deze machine gemixt. De beroemdste opname is Venus, de nummer 1-hit van Shocking Blue.

De ‘sound’ van de mengtafel werd door iedereen geroemd en vele artiesten volgen. Onze eigen Tee-Set heeft er ‘Ma Belle Ami’ opgenomen. Ook After Tea met Polle Eduard en de Golden Earring maakte er vaak hun sound mee. In 1979 kopen Eddy Koetsier en Ad Bos de mixer om in Friesland de Blue Tape Studio te beginnen. Zij nemen veel van hun eigen muziek op, o.a. met Jan Akkerman en Kaz Lux. Maar ook folkgroepen als ‘Perelaar’ en ‘Turf’ of Ierse artiesten zoals Barry Moore zijn vaak te gast.

Sinds 1990 staat het apparaat bij Ad Bos in de huiskamer, hij deed het technisch onderhoud waardoor de prestaties nog wat verbeterde. Maar gaandeweg is de tafel eigenlijk een museumstuk geworden. De expositie aan de Zekkenstraat 42 in Hoek van Holland loopt nog tot 1 oktober. Openingstijden: donderdag t/m zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur, entree € 3,50.

Onderschrift bij de foto van de officiële onthulling door Erik de Zwart (links) en Jeroen Trimbos van de stichting Nationaal Popmuseum (rechts). Als je deze plaatst (to do list, UP ;-) graag de naam van de fotografe vermelden : Moudy de Jong.

De muzikale erfgenamen van Zappa
door Youp Soulman, 1 juli 2006.

Uniek dubbelconcert in Flora!

Fotografie: Andre Heederik

Over DOOT is eigenlijk net zo weinig bekend als over het singeltje van Freur uit 1983, waarnaar ze zich waarschijnlijk vernoemd hebben. Doot Doot, een dromerig intro met die krekeltjes. Gevolgd door een funky basloopje, een lekker loungy ritme en soft technobeats. DOOT, all the way from the USA en ze nemen André Cholmondely mee. Deze speciale gast kennen de fans als gitarist van o.a. het Al De Meola Project. Wederom een primeur voor Delft want dit is het eerste concert van DOOT in NL, dat mag je dus niet missen.

De andere gasten zijn wel bekend want ze presenteerde vorig jaar hun eerste CD in Flora. Het album Zapzurditiez werd in eigen beheer uitgebracht. Hierna nam de bekendheid van Cuccurullo Brillo Brullo razendsnel toe. "We krijgen zelfs aanvragen uit Japan en Zuid-Afrika," vertelt bandleider Reinier Parengkuan trots. Het eerste wat opvalt aan deze band is natuurlijk de naam. "Cuccurullo Brillo Brullo is mijn favoriete bootleg van Zappa”. Verder geven de Cuccurullo’s op geheel eigen wijze een rhythm & blues-achtige draai aan de muziek van hun grote voorbeeld.

In september 1998 deden ze hun eerste grote optreden op de Zappadag. Daarna stonden ze tijdens de Zappanale in Duitsland met een oud-bandlid van Zappa, zanger Ike Willis, op het podium. De samenwerking met Willis verliep zo goed, dat hij er wel wat in zag om vaker iets met Cuccurullo te doen. Inmiddels staan er drie concerten gepland in oktober en dan speelt Ike weer mee. Zaterdag in Flora worden er eerst twee nieuwe bandkleden gepresenteerd. Aanvang 8 juli om 8 uur, als er nog kaarten te krijgen zijn kosten ze 12,50 aan de deur.

Wereldprimeur Pulse DVD van Pink Floyd voor Delft
door Cees van Bokhoven, 30 juni 2006.

Apollo bioscoop mag op 6 juli al de nieuwe DVD van Pink Floyd vertonen. De officiële releasedatum is 10 juli, de toegangsprijs €5,=. Na afloop is de DVD (ook als eerste ter wereld) te koop bij Velvet Music. Bij aankoop van de DVD krijg je op vertoon van je bioscoopkaartje € 5,= korting. De bioscoop is dan dus gratis. Verder ligt er een collectors item voor je klaar, dat zelfs voor DMP geheim moest blijven.

De langverwachte DVD Pulse is een unieke uitgave, vanwege de allereerste integrale audiovisuele opname van Floyds live-uitvoering van hun legendarische album Dark Side of the Moon. De dubbel-DVD bevat het optreden in Londen tijdens de Division Bell Tour van 1994, met daarnaast exclusieve beelden van achter de schermen en andere extra’s.

Shine On You Crazy Diamond, Another Brick in the Wall en Learning To Fly zijn enkele klassiekers die op disk 1 staan, evenals nooit eerder uitgezonden fragmenten zoals ‘Bootlegging the Bootleggers’. De tweede helft van het optreden brachten David Gilmour, Nick Mason en Rick Wright het fameuze album in zijn geheel ten gehore, dit is op disk 2 van Pulse te zien.

Pulse geeft de essentie van Pink Floyd op levendige wijze weer, als live-band en als visueel spektakel. Beide kwaliteiten werden nog eens bevestigd tijdens het historische optreden op Live 8.

Record aantal deelnemers op Politieke Markt
door Loek Bakker, 20 juni 2006.

Afgelopen maandagavond vond de tweede Politieke Markt in het stadshuis plaats. Natuurlijk waren wij van DMP er ook, sterker nog met maar liefst drie man! Dat cultuurminnend Delft graag gehoord wil worden blijkt uit het feit dat het aantal deelnemers het aantal bezoekende raadsleden ruimschoots overtrof.

Meer dan 42 organisaties grepen de kans zich te presenteren bij de belangstellende (nieuwe) raadsleden. De raadsleden die aanwezig waren kregen dus ruime aandacht. Wellicht kunnen volgend jaar ook de wethouders en burgemeester worden uitgenodigd om een evenwichtige markt te formeren. Vanzelfsprekend werd er nauwelijks gelobbyd of over subsidies gesproken. Het ging er om Delft (politiek en ondernemend) op de (inter-) nationale markt/kaart te zetten. Wij als DMP willen Delft met al z’n muziektalent
terug op de Nederlandse kaart brengen uiteraard in samenwerking met iedereen die daar het belang van in ziet dus ook de Politiek. Er zijn heel wat raadsleden met een hart voor muziek.

Voor de deelnemers was er voldoende ruimte om elkaar te ontmoeten, het leek vaak op een reünie. Dit laatste is belangrijk om samenwerking te genereren, die zo hard nodig is om Delft echt op de kaart te zetten. Voor muziek is DMP daar een goed voorbeeld van, maar voor alle organisaties, die vaak uit vrijwilligers bestaan, kan samenwerking tot een zekere kwaliteitsverbetering lijden.
Kortom een groot succes wat de deelnemers betreft en hopelijk dat een volgend keer alle raadsleden en wethouders participeren. Dan vragen we Polle om muzikale ondersteuning! Misschien is het handig om nog een verdieping op het stadhuis te bouwen om alle organisaties te huisvesten op de 3de politieke markt. Ga zo door Delft!

Nieuwe CD van the Dime goed ontvangen
door Youp Soulman, 11 juni 2006.

The Dime bestaat naast Bas Nederlof (sologitaar en vocals), uit Richie Montgomery (retestrakke slaggitaar), Hans Swaep (stuwende bas), Big Willem (pops on drums) en Mr. Boogie the Bee (yankende keyboards).

Begin dit jaar stond Bas Nederlof met zijn 19 jaar als redder van de blues op de cover van Guitar Player Int. Eind april werd de CD van the Dime gepresenteerd en daarnaast maakt dit aanstormend talent graag tijd vrij voor jamsessies. Volgens eigen zeggen omdat “hij de vrijheid zoekt en nog meer gevoel in zijn spel wil leggen”. Wie hem en zijn Fonkee Rookies eens aan het werk wil zien kan op een willekeurige donderdag naar Pier 32 aan het Haagse Zuiderstrand rijden of a.s. zondagavond in de Joffer terecht.

Bas speelde al met de groten der aarde als Tony Spinner (Toto), John Primer (Muddy Waters), Ted Oberg (Livin’ Blues), Eelco Gelling (Sweet d’Buster), John Mayer en vele anderen! Bas’ grote voorbeeld is Stevie Ray Vaughan en het zal niemand verbazen dat zijn all time favourite Live Without You van de SRV-man is. Hij heeft echter plechtig beloofd om dat nummer nooit te coveren omdat dat zou grenzen aan heiligschennis (en omdat Stevie zich niet meer kan verdedigen. RED ;-).

Zijn gitaarspel kenmerkt zich door explosiviteit en toch weet hij steeds vaker die gevoelige snaar te raken. Voeg daarbij de nodige Jimi Hendrix showelementen en je weet dat het niet voor nix is, dat ze bij Pier 32 Red House traditioneel als uitsmijter gebruiken. In een jam kan je daar al je muzikale eieren in kwijt en dan hoef je het eerste half uur nog niet naar huis!

The Sheer sluit serie Velvet in-store concerten af
door Jurgen de Waart, 10 juni 2006.

Het is inmiddels meer dan een week geleden dat the Sheer de serie in-store concerten bij Velvet Music afsloot en eigenlijk heb ik geen tijd voor een recensie. Ik ben ook geen echte recensent maar we willen toch nog even aandacht besteden aan deze prachtige reeks waarmee het tienjarig jubileum luister bij gezet werd. Wij van Delft Music Projects juichen dit soort initiatieven luidkeels toe.

The Sheer speelde met een volledige backline een setje van ongeveer drie kwartier. Ze hadden er overduidelijk zin in en wat een humor hebben onze Haarlemse vrienden. Dat mag ook best als je nieuwe CD deze week als hoogste nieuw binnen komt en de laatste single “The girl that lost her mind” nog steeds op nummer 3 in de Mega Top 50 staat.

Naast hun vrolijke britpop repertoir was er zelfs nog tijd voor wat verzoekjes. Goed om te horen dat hun nieuwe plaat (Feel the Need) zeker niet onderdoet voor de eerste (Keyword is Excitement). Na afloop namen ze uitgebreid de tijd om met hun fans te praten. Vandaag staan ze op Texel, 17 juni op Trailerpop in Rotterdam en volgend weekend op Parkpop. Voor wie ze vorig jaar op Westerpop gemist heeft, pak die kans!

CD presentatie Jazz Centre Ville
door Eveline Zeegers, 6 juni 2006.

In een overvol (250 mensen) Flora Theater presenteerde Jazz Centre Ville vorige week zondag hun nieuwe CD. De nummers die het jazzcombo speelde werden met enthousiasme ontvangen. Margreet Groenendijk zong een zeer gevarieerd repertoire dat zich vooral laat inspireren door jazz uit de jaren 60, voordat de Beatles de wereld op z’n kop zetten.

De zwoele nachtclubachtige muziek nummer roerde zichtbaar en de bossanova’s deed eenieder bewegen op z’n stoel. Het plezier straalde er vanaf. De bekende jazz-songs zijn goed gearrangeerd waarbij de muzikanten absoluut tot hun recht komen. Samen met Maxim Baghuis (piano) componeerde zij ook eigen songs. Hiervan staan er vier op de cd. De middag werd gepresenteerd door Bill Baker van de Bill Bakers Big Band en georganiseerd i.s.m. Tony’s Acts & Artists.

Margreet en Maxim richtte Jazz Centre Ville in 2001 op. Na een jaar hadden zij zo ongeveer hun eigen stijl ontwikkeld op nummers van Duke Ellington en George Gershwin. In 2003 verscheen een demo-cd voor promotie doeleinden en nu dan de debuut-cd. De band bestaat verder uit: Erik Albjerg op contra bas; Julius Schulz op drums; Wim Ninaber op saxofoon en klarinet en als gast Erwin Beijersbergen op gitaar. In de pauze werden de CD’s verkocht, vanwege het grote animo moest er een extra verkooppunt worden aangesteld. Met recht een CD om trots op te zijn.

MONTAGNE & WESTDORP in Theater Pepijn
door Youp Soulman, 30 mei 2006.

Chansonnier Anton Montagne en pianist Guus Westdorp vieren hun Weerzien, met twee concerten in het Haagse Theater PePijn. De passie voor Jacques Brel, een nieuwe ontmoeting met chansons, is vooral een feestje omdat ze 10 jaar geleden het Concours de la Chansons in de Kleine Komedie wonnen. Op 2 juni begint het programma om 20.30 uur en op 4 om 15.00 uur.

Anton runt in het dagelijks leven zijn eigen Montagne Design & Consultancy en Guus is beroepspianist. Op het CV van Guus prijken onder anderen het Songfestival met Marga Bult (Rechtop in de wind in 1987), Blijf bij mij voor Ruth Jackott en Paul de Leeuw (1992), tournees met Liesbeth List en Toon Hermans. Bij Guus draait het leven al 40 jaar om de piano. Net terug uit New York met een optreden in Club 'Birdland'. Op 4 juni, is hij te horen in het NCRV-programma Volgspot Live. Samen met Micheline van Hautem ( Mich en Scène) is hij te horen tussen 22.00 en 24.00 uur op Radio 2.

Dan is er ook nog OPEN een band met zijn eigen repertoire en songs van onder meer Sting en Norah Jones. Bezig baasje die Guus want binnenkort gaat hij op tournee met Mathilde Santing om haar nieuwste album Under Your Charms te promoten. Die CD staat inmiddels behoorlijk hoog in de Album Top 100 en dat vinden wij van DMP niet meer dan terecht.

Gevraagd naar zijn favoriete CD klinkt zonder twijfel: Kölner Concert van Keith Jarret omdat die plaat staat voor “de weg van klassiek naar vrijheid”.

A Brand weet publiek in-store te overtuigen
door Youp Soulman, 28 mei 2006.

Ken je dat gevoel, je loopt ergens een gelegenheid binnen. Er staat een band te spelen die je niet kent en toch heb je onmiddellijk die klik. Wat is dit voor gave muziek? Zo’n ervaring had ik afgelopen zondag bij Velvet. De band, A Brand uit België maar dat geeft nix energie is universeel. Een vleugje dEUS, beetje Franz Ferdinand, flardje T-Rex en snufje Dandy Warhols en heel veel eigen Brandmerk.

Zelden zo’n gitaarrijke band gezien die alleen maar hits speelt en alles met een aanstekelijk enthousiasme. Drie gitaren op rij, Tim, Tom en Dag, met een als Animal meppende drummer en een lekker strak spelende bassist. Voor het gemak heten de laatste twee Fred.

Noem het Glam Pop of Nu Wave, wat jij wil. Ik had A Brand nog nooit gehoord, blijkt dat Kink FM en Studio Brussel ze regelmatig draaien. Op zich al een reden om daar weer eens op af te stemmen. Dan hoor je Hammerhead en de nieuwe single Beauty Booty Killer Queen vast wel eens voorbijkomen. Ik moest alleen wel een beetje wennen aan die gekke stemmetjes, maar de mooie melodieën maakten dat terplekke goed. De grappige presentatie en de mimiek van de drummer maken dat A Brand onmiddellijk doordringt tot de Serie A van livebands.

De plaat en zijn verhaal
door Youp Soulman, 14 mei 2006.

Waar kan je dit nieuwe Delftse Muziek Project beter beginnen dan bij dé autoriteit op plaatgebied: ’t Platenmanneke. In 1972 begonnen als groothandel onder de naam Kollaart & Co (Martin Kollaart en Billy Plaatje, dat verzin je niet, Co heette echt zo ;-) en inmiddels al bijna 30 jaar als vinylspeciaalzaak.

Wie op internet googelt op ’t Platenmanneke komt vrijwel direct op een hifi-forum terecht of op e-bay, waar de liefhebbers van het zwarte goud doorverwezen worden naar de Voldersgracht. Als je daar binnenloopt bruist het enthousiasme je tegemoet. Op de vraag waarom de LP aan een comeback bezig is volgt een onverwacht antwoord: "Stilte". Niet dat Martin opeens sprakeloos is maar vanwege het prachtige verstilde geluid uit de groeven. De stilte is tussen de dynamiek van de muziek duidelijk hoorbaar. Een CD kent het signaal van 0 db niet eens, dat de nuance tussen die nulletjes en eentjes wegvalt is dus niet vreemd.

Vermeldenswaardig: de nieuwe plaat van Johan (de Hoornse band) wordt als LP uitgebracht. Je krijgt er dan de CD gratis bij, makkelijk voor op reis. Gevraagd naar de favoriete plaat van Martin kon hij niet kiezen tussen Miles Davis’ Bitches Brew (waarvan waarschijnlijk nog een CD-tje uit 1986 in de Voldersgracht ligt omdat de digitale versie zo bedroevend klonk dat die uit het raam gekieperd is) en Modern Cool van Patricia Barber. Ik had echt mazzel dat Martin die LP niet kan verkopen omdat er een slag in zit. Zodoende mocht ik hem over het sound system van Mr. Platenmanneke beluisteren en inderdaad de passie druipt ervan af. Muziek zoals muziek bedoeld is en dat is wat we willen!

Talent for Sale 2006
door Ron Broekhart, 10 mei 2006.

Muzikale talenten kunnen zich weer aanmelden voor de 3e editie van hèt talentontwikkelingsproject van Delft. Het project is er met name op gericht om acts de gelegenheid te geven onder professionele begeleiding in de studio te werken aan hun muzikale ambities. Grijp die kans op gratis studiotijd in Studio 52°.

De bedoeling is om eigen composities op te nemen. Voor zangers en zangeressen zonder eigen materiaal kunnen er speciaal nummers worden gecomponeerd die zoveel mogelijk aansluiten bij de stijl van de artiest. In de regel hebben bands meestal wel eigen composities. In overleg wordt er dan gewerkt aan het arrangement en de uitvoering. Niet kijken op de studioklok, maar lekker relaxed 'sleutelen' aan een goed resultaat. Uiteindelijk kan het nummer gebruikt worden als professionele demo. Daar doen we het toch voor!

Vorig jaar waren overigens alle acts te gast bij Radio West. Een liveprogramma waarin twee nummers 'unplugged' werden gespeeld, aangevuld met een interview. Perfecte reclame. Talent for Sale zal zich dit jaar weer sterk maken om zulke presentaties te realiseren. Wellicht ook met Stadsradio Delft. Inschrijven kan tot aan de zomer. Informatie en inschrijfformulier zijn te verkrijgen bij Studio 52° onder het menu Talent For Sale.

Alquin klinkt nog steeds als ... Alquin
door Clemens Steenweg, 1 mei 2006.

Blue Planet, de laatste CD van Delfts bekendste band is het gedroomde vervolg op Best Kept Secret, het laatste studio album uit 1976. Ook na 30 (!) jaar klinkt het nog allemaal bizonder Alquin en dat is uiteindelijk wat elke fan wil horen.

Om te beginnen voelt het totaal niet als een langverwachte reünieplaat, maar gewoon als de langverwachte nieuwe cd van de groep. Alsof het altijd al in de pijplijn zat, zoiets. Maar aan de andere kant lijkt het wel of Alquin met "Blue Planet" meer gerijpt is, als een jarenlang gekoesterde wijn. De plaat heeft iets ongedwongens, alsof een stel goede vrienden je na jaren uitnodigen om op een feestje te komen. Aldaar aangekomen staat de beste wijn op tafel en worden de kazen koel geserveerd (geen pindakaas deze keer).

Ferdinand Bakker en consorten zijn ook niet naar iets nieuws op zoek gegaan, integendeel! Dezelfde band, alleen bassist Walter Latupeirissa (speelde o.a. met Snowy White) is nieuw, dezelfde instrumentatie, dezelfde oefensessies. Spelen en opnemen, gecombineerd met de techniek van deze tijd; zo begon de "herstart" van Alquin in 2003. En het resultaat mag er zijn: een uitstekende CD met 13 gloednieuwe tracks en één "oude". Het nog niet eerder uitgebrachte Signapore Connection, dat al dateert uit de jaren '70. Het meest verrassende nummer vind ik echter Cherise, vol met muzikale verwijzingenen naar het (Alquin) verleden.

Een ander hoogtepunt is zonder twijfel Terror Eyes, een zeer afwisselend en sfeervol nummer dat in twee gedeelten uiteen valt. Met name het tweede gedeelte, met het sterke ‘riots on the street – nothing on tv – silence on the radio’-refrein, is ijzersterk. Mooi is ook die prachtig geplaatste stilte gevolgd door die kippenvel veroorzakende saxofoonsolo. Absoluut een nummer om iedere zaal plat te krijgen. Blue Planet is over de hele linie een prettige en sympathieke reisgenoot. Onderweg naar verre oorden en blakend van zelfvertrouwen. Alquin is niet zomaar terug, Alquin is nooit weg geweest!