De Delftse Dertien

50 jaar Pophistorie
door Youp Soulman, 7 jan. 2007.

In samenwerking met de schrijver van het het boek 50 Jaar Popmuziek pikt DMP de Delftse krenten uit de paphistorie. In het boek (en op de site) vind je allerlei wetenswaardigheden die iets met muziekentertainment te maken hebben. Meer dan 100 gasten staan inmiddels op deze website, daaronder de volgende nationale grootheden: Kaz Lux, Swie Tio, Leo Blokhuis, Jan Donkers, Hubert van Hoof en Willem Venema.

Het boek '50 Jaar Pophistorie, blunders, jatwerk & frustratie' graaft diep in de popgeschiedenis én de Nederlandse bijdrage aan de internationale pophistorie. Het boek bevat feiten en anekdotes die niet eerder in Nederlandse publicaties zijn opgenomen en is in Delft verkrijgbaar bij Sounds voor € 9,95. "Over popmuziek zijn duizenden boeken volgeschreven. De Pijnackerse journalist en muziekboekenverzamelaar Erik Bevaart is erin geslaagd een nieuw licht te werpen op de historie" (Delftsche Courant)

Als introductie op deze interviewreeks leek het ons een goed idee om de initiatiefnemer te vragen het goede voorbeeld te geven. Omdat DMP toch een beetje meer het accent wil leggen op de Delftse regio dopen we dit item voor het gemak even om tot De Delftse Dertien. Wij hopen op 18 februari Roel van Velzen te verwelkomen als volgende gast in 50 Jaar Pophistorie/De Delftse Editie.

Naam: Erik Bevaart
Leeftijd:
50 jaar (sinds een dag of twee ;-)
Beroep:
Jeugdformaat medewerker
Website:
50jaarpophistorie.nl

Week 1
Fotografie: Wetik Nie

Erik Bevaart is al meer dan 30 jaar bezig in de muziek. Als organisator van concerten, muziekboekenverzamelaar, CD-verkoper en freelance journalist. Hij is de auteur van het boek '50 Jaar Pophistorie, blunders, jatwerk & frustratie'. Dit biedt inzicht in de keerzijde van de popgeschiedenis én verricht onderzoek in de Nederlandse bijdrage aan de rijke pophistorie. Het boek bevat feiten en anekdotes die niet eerder in Nederlandse publicaties zijn opgenomen.

1. Wat verzamel je op gebied van muziek?
Gelukkig ben ik geen verslaafde, die alles spaart van één artiest. Wél verzamel ik covers van Leon Russell-songs. Inmiddels heb ik zo’n 150 covers van uiteenlopende artiesten, die o.a. "A Song For You", "This Masquerade", "Delta Lady" en "Superstar" opgenomen hebben. In mijn boek besteed ik aandacht aan Leon Russell-songs op pagina 75. Ik ben zo in aanraking gekomen met muziek, die ik niet kende, maar wel waardering voor kreeg; ene Kristen Vigard zong bijv. ‘Out In The Woods’ en haar album bleek de moeite waard. Ik hoop dat Arnold Rypens in een volgende editie van zijn waardevolle boek ‘The Originals’ het Russell-repertoire bijwerkt, want ik heb hem zo’n 100 aanvullingen gegeven (al zaten daar ook minder belangrijke bij). Eigenlijk ben ik meer verzamelaar van goede muziekboeken geworden.

2. Wie zijn je favoriete artiesten?
In de loop der jaren is dit héél vaak aan mij gevraagd. Door die jaren heen zijn Leon Russell, Tim Hardin, Big Country, American Music Club, Ben Sidran, Les McCann, Eddie Harris, Rahsaan Roland Kirk, Cannonball Adderley en Robben Ford wel namen die in zo’n rijtje horen. Ik hoor het nog graag en heb van deze artiesten meerdere lp’s of cd’s in huis (bij lange na niet compleet). Eigenlijk dus maar een paar popmusici, omdat ik zeker sinds jaar en dag aan jazz verknocht ben. Kassav’ heeft met de vrolijke zouk-klanken ook beslist een speciaal plekje.

3. Wat kan je zeggen over het meest memorabele concert dat je hebt bijgewoond?
Dat moet wel pianist Les McCann met saxofonist Eddie Harris zijn op het North Sea Jazz Festival van heel veel jaren geleden. Zij hebben die legendarische live opnamen in Montreux gemaakt in 1969 ("Compared To What" is fantastisch!) en hebben daarna maar sporadisch met elkaar gespeeld. Van een samenwerking komt het niet meer, daar Eddie Harris inmiddels overleden is.
Wat ik ook heel bijzonder vond, was een concert, dat ik rond 1988 in de Montmartre in Kopenhagen gezien heb: violist L.Shankar met drummer Ed Blackwell en cornettist Don Cherry (jawel, vader van Neneh en Eagle-Eye). Shankar met zijn doorzichtige dubbelhalsviool is een ware virtuoos en de combinatie van Indiase muziek met jazz was ongebruikelijk evenals de instrumentaria zonder bas.

4. Wat is je favoriete album aller tijden?
Moeilijk te beantwoorden, maar als er een keuze gemaakt moet worden kom ik uit op"Cab Calloway Stands In For The Moon" van Conjure. Geen bestaande band, maar een project rondom Kip Hanrahan. Als Allen Toussaint, Eddie Harris en Bobby Womack deel van zoiets uitmaken, kan het al niet meer fout gaan. Toch geldt ook voor dit album dat ik het niet wekelijks meer draai, al gaat dat door deze vraag wel weer snel gebeuren.

5. Wat is je favoriete song aller tijden?
"A Song For You" in de uitvoering van Ray Charles.

6. Wat is je laatst aangeschafte CD ?
Een verzamelaartje ‘Americana 2004’ aangeschaft op het Waterlooplein voor € 3. Dit is zo’n sampler die je bij het Engelse magazine Uncut cadeau krijgt. Het cd-tje begint al met American Music Club, wat mij betreft een sterke start. Op deze manier leer ik weer artiesten kennen, waar ik nog niet van gehoord had, zoals Jesse Malin of Sun Kill Moon en een artiest waar ik wel over gehoord had, maar niet in aanraking met zijn muziek was geweest: Jim White.

7a. Van welke overleden artiesten had je graag (nog) een concert bijgewoond?
Als ik één artiest graag had willen zien, was dat wel Rahsaan Roland Kirk, die 3 saxen gelijktijdig bespeelde en de ‘circular breathing’, het ademhalen terwijl men blaast, beheerste hij als geen ander. En Buddy Bolden had ik ook graag gezien. Bolden was de legendarische trompettist uit New Orleans die vlak na de eeuwwisseling (1900) een grootheid was. Hij scheen ongelofelijk hard te kunnen blazen. Niemand heeft hem echter gehoord, want hij heeft geen plaatopnamen gemaakt.

7b. Stel je favoriete dodenorkest samen.
Op drums gaat mijn voorkeur dan uit naar de mafkees nr.1: Keith Moon, op basgitaar James Jamerson, de legendarische Motown-huisbassist, als gitarist Jimi Hendrix en als zanger Tim Hardin.

8. Welk van de afgelopen 5 decennia spreekt je muzikaal het meest aan?
De jaren ’50. Niet zo zeer dat ik de muziek uit dit decennium veel draai, maar het is een buitengewoon boeiende tijd. Veel essentiële veranderingen in een korte tijd en alles in een pioniersfase.

9. Welke muzikanten zijn het meest onderschat of ondergewaardeerd?
In algemene zin geldt dat voor studiomusici, die vaak anoniem werk verrichten, maar wel vaklui zijn. Niet voor velen is het weggelegd snel te kunnen improviseren, noten te kunnen lezen, topsolo’s af te leveren en allround te zijn. Als ik een voorbeeld moet noemen, zeg ik zo snel gitarist Michael Fath. Dat zo’n onbekende gitarist zo’n goede versie van ‘Hocus Pocus’ kan maken. Soms liet ik mensen wel eens Lenny Breau horen, ook zo’n relatief onbekende gitarist. Al 20 jaar dood, nog steeds bijna niet te evenaren.

10. Welk nummer zou je graag gecoverd zien door je favoriete zanger(es)?
B.B. King kan ik meer als zanger dan als gitarist waarderen. Leon Russells ‘Hummingbird’ heb ik in drie versies van B.B. King. Graag zou ik hem ook Russells ‘Bluebird’ horen doen.

11. Wie is de meest beroemde of indrukwekkende muzikant, die je ontmoet hebt of het podium mee gedeeld hebt?
Qua charisma Les McCann. Ik weet wel dat toen ik concerten organiseerde, ik erg onder de indruk was van drummer Gerry Brown toen hij mij complimenten maakte over de muziekkeuze rondom zo’n optreden. Geweldige drummer, ‘live’ spectaculair. Ook heb ik bij het programma Countdown toetsenist Jan Hammer ontmoet ten tijde van zijn nr.1-hit Crockett's Theme. Dit gebeurde naar aanleiding van een uitnodiging omdat ik mijzelf had aangemeld wat gegevens te verstrekken over deze muzikant. Veronica beschikte natuurlijk ook nog niet over internet en alles wat buiten het rockidioom viel, was al snel moeilijk voor deze omroep. Ik wist zeker dat ik ze hiermee een dienst kon bewijzen en dat de jeugdige Adam Curry en Simone huppeldepup de info goed konden gebruiken. Veel meer dan handje schudden en een gesprekje over Oost-Europese muzikanten -zelf is hij van origine Tjech- kwam ik niet.

12. Heb je nog tips voor luisteraars en lezers op gebied van muziek?
Als muziekboekjunk zeg ik, ga kijken bij Fame voor goede en betaalbare muziekboeken. Ik vind het een compliment dat mijn boek er als enige Nederlandstalige tussen ligt. Laatst ‘Rock and Pop Timeline’ gekocht voor nog geen 13 euro.

13. Wie stel je voor om te zijner tijd als gast voor deze rubriek uitgenodigd te worden?
Heel veel mensen zijn welkom, Kaz Lux wordt zeker gevraagd. Zo lang actief op zijn eigen wijze, dat verdient waardering. Sommige vragen lijken me leuk door hem beantwoord te zien. Al geldt dit natuurlijk voor veel bekenden. Om de samenwerking met DMP te bekrachtigen wil ik het stokje graag doorgeven aan de redacteur van deze site.

Soul Searching

Naam: Youp Soulman
Leeftijd:
45-4Ever
Beroep:
Levensgenieter
Website:
Soul-man.nl

Billie Bluesman
BarBra VerBij Fotografie op lokatie: Bennie's Fifties

Extra detail: Genomineerd door Erik Bevaart vanwege het winnen van een popkwis! Dat was eerder al de reden voor Tony Steenweg en Polle Eduard om Youp te vragen voor de redactie van de Delftse Muziek Pagina, elke vrijdag in de Delftse Post. En daarvoor was nog wel een gaatje vrij in zijn agenda. Naast het speciale leerlingenvervoer voor Connexxion, de logistiek & techniek bij de Mooi Weer Spelen en het opzetten van het Delftse Watertaxi project voor Stunt (Sociale Trajecten met Uitzicht op een Nieuwe Toekomst).

1. Wat verzamel(de) je op gebied van muziek?
Ik ben geen verzamelaar, slechts onverzadigbaar liefhebber. En dan met name van Sixventies Rhythm & Blues en Pebbles & Nuggets (Nederbeat & underground). De basis daarvoor is gelegd met de erfenis van Disco Take 5, aangevuld met singles voor mijn oogappel (Youpbox: AMI 200-I). Hoewel ik nu niet meer de drive heb om alle beurzen af te lopen, zet ik wel 2x per jaar Rock around the Jukebox (open air of in autotron) in mijn agenda. Op LP en CD gebied ben ik manisch omnivoristisch, d.w.z. dat mijn favorieten uitgezonderd, ik er een sport van maak van elke artiest hoogstens 2 albums te kopen. Meestal zijn dat de 1e 2 of die ene klassieker, waarna ikzelf een "Rest of" compileer. Een beetje in de traditie van de "Best of" K7-bandjes die ik zelf met zorg samen stelde. Ik ben dan ook niet van de simpele CD voor LP vervangingsmarkt. Daarvoor ligt er simpelweg teveel mooie muziek op ontdekking te wachten. Ik heb welgeteld 2 LP's vervangen door identieke CD's. Sgt. Pepper's & Dark Side of the Moon, omdat beide tot op de groef versleten waren. Ondanks geplastificeerde binnenhoezen en liefdevolle behandeling.

2. Wie zijn je favoriete artiesten?
Ik wilde eigenlijk Bowie & Costello, Beatles & Stones, Brood & Earring, Clash & Jam, Doors & Zeppelin, Dijk & Scene, Hendrix & Marley, Hiatt & Waits, Madness & Specials, Marvin & Otis, Pretenders & Smiths, Prince & Queen, Simple Minds & U2, Sam & Dave, Stripes & Strokes noemen om de klassiekers uit vraag 1 te eren maar die krijgen allen elders de credits die ze verdienen. Dus dat doe ik niet, ik ga het dichter bij me zelf zoeken (het spreekwoordelijke soul searching ;-). Zie het voorgaande maar als de grootste gemeenschappelijke deler, het kameleontische referentiekader, van waaruit ik chronologisch los probeer te gaan.

1972, het jaar dat ik ontdekte dat de radio niet uitsluitend het domein was van de radionieuwsdienst en lichtklassieke zondagochtend programma's. Je mag rustig stellen dat ik van een beschermde jeugd genoten heb. Maar daar zou al snel verandering in komen middels de fanclub van .... the Dizzy Man's Band. Geniale gekte (vind ik nog steeds), die me via Blood, Sweat & Tears, Jimmy Castor Bunch, Frank Zappa, Alice Cooper, Roxy Music, Alquin, S.R. Vaughan, Al Green, King Sunny Adé, Ian Dury, Joe Jackson, Stranglers, Gruppo Sportivo, Talking Heads, Ellis Hooks en Franz Ferdinand en Eliades Ochoa leidde tot de hernieuwde waardering van Ali Farka Touré, Betty Lavette, the Ipanemas en Sisters Love. Om enkele ruwe diamanten van het firmament te plukken. Maar geloof mij vooral niet en ga lekker zelf googelen bij de betere on-line platenmannekes.

3. Wat kan je zeggen over het meest memorabele concert dat je hebt bijgewoond?
Hmmm, moeilijk kiezen ... één van mijn eerste concerten: Focus live at the Rainbow, oh nee bij nader inzien was het de Vliegermolen. Jan Akkerman had zijn avond niet. Gooide the axe er zelfs een paar keer bij neer, ging demonstratief zitten klooien. Prachtig die scherpe randjes, wij dachten dat het bij de show hoorde!

Black Crowes op Pinkpop, begonnen we helemaal vooraan maar door de elektriciteit vanaf het podium deinde het publiek alle kanten op. Goed dat we een vaste stek hadden afgesproken, mobiele telefoontjes waren er nog niet en crowd surfen was nog niet verboden. We gingen er vanuit dat de broertjes Robinson het iets rustiger aan zouden doen na de haast onvermijdelijke stroomstoring maar wederom werden we alle kanten opgeblazen.

Nu James Brown op kerstavond is gaan hemelen krijgt zijn laatste concert op NL-bodem, Paradiso 2 juli 2006, nog een extra meerwaarde. 73 jaar en dan nog zo'n tomeloze energie, geweldig! Twee uur aan een stuk, een dampende massa. Give it up, een simpele longontsteking, ik geloof er nix van. Volgens mij gaat Mr. Superbad nog steeds lekker loose, op een geheime locatie. Lees deze kansloze recensie er maar eens op na ...

4. Wat is je favoriete album aller tijden?
Dat is minder moeilijk ... Muddy "Mississippi" Waters LIVE, meer specifiek de dubbele Legacy Edition. Terecht bekroond met een Grammy, prachtig geremastered door Johnny Winter himself. Met de uitgebreide toelichting van Bob Margolin, zit je eerste rij in Harry Hope's Bluesclub. Tijdloos kippenvel, zo simpel en toch zo doeltreffend. Doet mijn nog maar een rummetje cola, dat je van de blues zo perfect gelukkig kon worden. Cheerz!

5. Wat is je favoriete song aller tijden?
Geniaal, drie simpele akkoorden over een hoekig cha cha cha ritme. Niet voor niets de op twee na meest gecoverde song ever, meer dan 1000 versies, daar heb je bijna drie dagen voor nodig om ze allemaal achter elkaar te draaien. Maar KFJC radio in Californië vond het toch de moeite waard en ik geef ze niet eens ongelijk ... Wel zo netjes dat je even aan barman Lowietje uitlegt waarom je weggaat. Nee we hebben het hier niet over Born to be Wild, overigens ook prachtig in zijn eenvoud. Hang on Sloopy, het kan nog pakkender. Wild thing dan? Nee, het moet urgenter. Componist Richard Berry geeft eerlijk toe dat hij de tune geleend heeft van the Rhythm Rockers en dat de tekst eigenlijk nergens opslaat. "If I told you the words, you wouldn't believe them anyway." Toch maar een stukje proberen? A fine little girl waits for me. Catch a ship across the sea. Sail that ship, all alone. Never know if I make it home. Louie Louie, oh baby, I gotta go! En daar is dus een heel boek aan gewijd en diverse websites. Inmiddels is er ook een tegenbeweging op gang gekomen, aangevoerd door the Recliners: No More Louie Louie, het onderzoek van de FBI daaromtrent loopt nog dus vooralsnog moesten we dat maar niet al te serieus nemen...

6. Wat is je laatste aangeschafte CD?
Jamaica to Toronto, compiled by Sipreano op Light in the Attic records. De missing link tussen soul & reggae, gekocht op de klaphoes en de belofte van een muzikale migratie. Ik ben gek op plaatjes die een brug slaan tussen verschillende culturen. Extra Golden (zie mijn jaarlijstje in het Smoelenboek, volg de link hier rechts, onder mijn naam) is er ook zo één. Putumayo heeft er zelfs een hele reeks van en daar zit niet één misser tussen.

7a. Van welke overleden artiesten had je graag een concert bijgewoond?
De eerste die me te binnen schiet is Led Zeppelin, om onduidelijke redenen is het daar nooit van gekomen. Dus moeten we het doen met The Song Remains The Same en dat is maar goed ook als ik Polle Eduard mag geloven. In 1970 speelde hij met After Tea in de Rotterdamse Doelen in het voorprogramma. Naam en faam van Led Zeppelin zorgden er voor dat de T uiterst gemotiveerd hun set afwerkte en daarvoor een staande ovatie kreeg. De Zeppies hadden duidelijk hun avond niet want de recensies in de krant loofde After Tea als smaakmaker van die avond.

7b. Stel je favoriete dodenorkest samen.
Ik vind dat het dodenorkest recentelijk wel heel rap uitgebreid is. Ik zal me dan ook beperken tot de gouden doden van 2006.
Zang: Wilson Pickett, Lou Rawls en James Brown (en dan laat ik Gene Pitney en Freddie Fender als arbitrair soulman even buiten de nominaties, Mariska Veres en June Pointer mogen als girls in the background).
Gitaar: Ali Farka Touré & Buck Owens (in het hemelse orkest heerst ecclecticiteit ;-)
Keyboards: Billy Preston (deze concurrentie is toch echt te heftig voor Rick v/d Linden)
Bas: Dick Schulte Nordholt (bekend van Raggende Manne, Gruppo Sportivo & Meteors)
Drums: Cees Kalis (van Earth & Fire, the Incrowd & Groovy's faam)
Percussie: Ray Barretto (Urban Dance Squad coverde zijn Deeper Shade Of Soul)

Aangezien er in 2006 geen saxofonist gesolliciteerd heeft naar een plaatsje in de onderaardse band (memoreerde Curtis al niet aan het feit dat "If there's a hell below, we're all gonna go"), maak ik één uitzondering. De jazzsaxofonist Michael Brecker is zaterdag 13 januari 2007 overleden. In juni verschijnt van hem nog een album. (Naschrift: Pilgrimage is best een goede CD, maar toch net geen top.)

8. Welk van de afgelopen 5 decennia spreekt je muzikaal het meest aan en waarom?
Ik ben een kind van de Sixventies omdat de popmuziek nog lang niet gedefinieerd was. Het radioformat was veel vrijer, het experimenteren met muziek is van alle tijden alleen draait muziek nu grotendeels op commercie. Het gaat vrees ik meer om de kwantiteit dan om de kwaliteit, hoewel internet bewezen heeft dat er nog voldoende mogelijkheden bestaan. Voorbeelden hiervan zijn Gnarles Barkley, Arctic Monkeys en Alamo Race Track. Ook voor internet geldt "Don't Believe the Hype" ...

9. Welke muzikanten zijn het meest onderschat of ondergewaardeerd?
Waarom slaan Jamie Lidell en Ellis Hooks niet aan en een John Legend wel? Waarom wordt Steady As She Goes van the Raconteurs geen hit? Hoewel ik de verbazing eigenlijk reeds lang voorbij ben! Zie verder het laatste kwartet uit vraag 2!

10. Welk nummer zou je graag gecoverd zien door je favoriete zanger(es)?
Het is een dunne scheidslijn tussen kunst en kitsch, ik durf rustig te stellen dat radioland er een stuk mooier uit zou zien zonder al die bloedeloze covers. Een geheel nieuw arrangement voor een prachtige melodie, daar is onder uitdrukkelijke bronvermelding nog wel wat voor te zeggen. Meestal kies ik alsnog intuïtief voor het origineel. Aan te raden lectuur in deze is The Originals van Arnold Rypens met aanvullingen op de site www.originals.be, ook leuk vanwege de onderhoudende anekdotes. Zo lees ik bijvoorbeeld net dat "Van Morrisson het basloopje en de gitaargroove voor Moondance leende van Kenny Burrell's Midnight Blue. Het enige wat Van aan die instrumentale blauwe nacht toevoegt is de maneschijn."

(Reactie Erik Bevaart: Wat dj Alan Freed ruim 50 jaar geleden deed, het in de ban doen van schaamteloze covers- zou wat mij betreft zo weer mogen gebeuren. Wat zou deze maatregel veel aan creativiteit gaan opleveren. Niets tegen covers, zo lang het maar om een ‘ideale cover’ gaat, d.w.z. een herontdekking betreft. Terecht overigens dat The Originals nog eens lof toebedeeld wordt; dit is immers een geweldig boek (met treffende bijtitel De Herkomst Van De Hits) én een schitterende site. Ook aan te bevelen voor liefhebbers van dit onderwerp is www.songfacts.com)

Ik hoop Polle ooit nog eens zover te krijgen dat hij een Nederlandstalige CD opneemt met bluesversies van Alison (Costello), Comes a time, the Last Resort, Going to the run, L'ete Indien, Wild Horses, Perfect day, Working Class Hero, To make my life beautiful, Dreams to remember, om een paar voorzetjes te geven. Die man doet zulke fantastische projecten, Join The Band en Let's Stick Together (to name a few ;-), in een live setting. Voor zo'n album is vast wel een marketingconcept te bedenken.

11. Wie is de meest beroemde of indrukwekkende muzikant, die je ontmoet hebt of het podium mee gedeeld hebt?
Beroemd zegt me niet zo veel, ik ben meer op zoek naar het verhaal achter de muziek, de zelfbenoemde "soul-o-sophy". Voor Delftse Muziek Projecten heb ik tijdens de laatste editie van Westerpop de gelegenheid gehad om met alle artiesten even kennis te maken. Dat was in alle gevallen leuk om te doen en daarbij onderscheidden Ro Kromkamp (van Kraak & Smaak en daarvoor Gotcha!) en Bnann (de zanger van the Infadels) zich door hun enthousiasme. Jaaaaaaaaren geleden, toen ik als vrijwilliger bij de Gigant in Apeldoorn werkte, heb ik na een optreden van the Modern Lovers, een tijdje met Jonathan Richman aan de bar gezeten. Bijzonder bescheiden en grappige gozer, precies zoals zijn muziek eigenlijk. Ik heb zelfs wel eens een avondje doorgezakt met Bjork, toen ze met Kukl (de voorloper van the Sugarcubes) optrad in de Gigant. Maar dat was eigenlijk niet zozeer mijn verdienste, als wel die van een IJslandse vriendin die ik nog uit R'dam kende. Die wilde wel in Epe komen logeren om Bjork te ontmoeten, het werd erg gezellig, veel gerookt, veel gegiecheld en de kopjes thee werden regelmatig gevuld met Balantines. Eén van de bandleden hield zich keurig aan de spa want ze moesten die nacht nog door naar Vera in Groningen. Of was het nou Patronaat in Haarlem. Met Kukl wilde het niet echt vlotten, met Sugarcubes al iets beter. Ik heb Bjork (want zo heette de R'damse ook) sindsdien niet meer gezien. In beide gevallen een kwestie van jammer maar helaas ...

12. Heb je nog tips voor luisteraars en lezers op één of ander gebied van muziek?
Ik hoef hier, als muziekliefhebbers onder elkaar toch geen reclame te gaan maken voor al die leuke, haast custom made, internet radiostationnetjes die gewoon draaien wat ze leuk vinden. Zonder tussenkomst van record majors ... Originals.be heb ik hierboven al gepromoot, in NL doet Leo Blokhuis zijn best om Arnold Rijpens te evenaren. Grijs gedraaid, het boek met CD (13 nummers) is zeer leesbaar (en draaibaar), kortom interessante links, tussen mens en muziek, altijd leuk! A ls je oude singletjes je in de weg staan of als je ze graag gedigitaliseerd wilt hebben kan je dat melden bij 45-4Ever, een soort van Weeshuis van de Hits (onder het kopje Finally Digital) en dat geldt ook voor je oude cassettes. Zelfs als je ze bij de kringloop inlevert komen ze uiteindelijk bij het oud vuil terecht. Misschien heb jij nog oude Heartlands, Weeshuis van de Hits, Togaparties of Wolfman Jacks in de la liggen, altijd leuk om nog eens terug te horen. Ik heb zelf een aantal K7's met Het Stenen Tijdperk en Goud Van Out in de kast staan voor nostalgische radio behoeften. TV on demand is de toekomst maar gelukkig vergeten ze in H'sum de radioarchieven ook niet. Leuke tip voor een dagje uit: de Beeld & Geluid Experience in het Media Park.

13. Wie stel je voor om te zijner tijd als gast voor deze rubriek uitgenodigd te worden?
Ik wil het stokje graag doorgeven aan de twee grootste Delftse Muziek talenten: ouwe rot Polle Eduard en jonge hond Roel van Velzen.

Probeer eerst eens te luisteren naar muziek voordat je de clips gaat bekijken

Beau & Polle
Foto: Beau & Polle

Naam: Polle Eduard
Geboortejaar:
1947
Woonplaats:
Delft
Beroep:
Musicus, componist /tekstdichter, arrangeur/producer
Bands:
o.a. Tee-Set, After Tea, Drama en Polle Eduard Band ( “Ik wil jou”), schreef hits voor Nico Haak, begeleidde Rob de Nijs en werkt af en toe met Hans Vermeulen en de Rest.
Overige hobbies:
fietsen en fitness
Genomineerd door:
Youp Soulman
Website:
www.betuwe.net/~polle/

1-Wat verzamel(de) je op gebied van muziek?
Ik ben nooit zo’n verzamelaar geweest, later toen ik beter verdiende ben ik wat gitaren gaan verzamelen.

2-Wie zijn je favoriete artiesten?
Om te beginnen my alltime favorites The Rolling Stones. Ik pik er een paar uit anders wordt de lijst te lang. Ik vond en vind een heleboel bands en artiesten goed. Jeff Beck, Jimmy Page en Eric Clapton. Brent Mason, The Eagles, Neil Young, Dixie Chicks, Creed en ook wel Live. Hier hou ik het bij.

3-Wat kan je zeggen over het meest memorabele concert dat je hebt bijgewoond?
Eén van de meest memorabele concerten was de première van de rock-opera “ Tommy “ van de Who. Toen de band, in het Concertgebouw in Amsterdam, de lange trap afkwam vloog Keith Moon over z’n drumkit heen de zaal in en klom met bebloed hoofd het podium weer op. Nam plaats achter z’n drums, bloedde dus als een rund, maar de show begon. Af en toe even deppen met een handdoek en klaar was Keith. Het werd een geweldige première maar waarschijnlijk had Keith al een stukje in z’n kraag van de whiskey.

4-Wat is je favoriete album aller tijden?
Dat is moeilijk dus ik kies er maar weer eentje nl. Hotel California van The Eagles.

5-Wat is je favoriete song aller tijden?
‘I can get no satisfaction’ van The Stones.

6-Wat is je laatste aangeschafte cd/lp/dvd?
De dubbellaar van Neil Young.

7a-Van welke overleden artiesten had je graag een concert bijgewoond?
Buddy Holly en Billie Holiday.

7b-Stel je favoriete dodenorkest samen.
Cozy Powell op drums, John Entwistle op basgitaar, Jimi Hendrix op gitaar en Duane Allman vocals en slidegitaar. Gewoon een klein bandje met reusachtige namen.

8-Welk van de afgelopen 5 decennia spreekt je muzikaal het meest aan en waarom?
De tijd waarin ik ben gevormd dus van begin ’60 tot eind ’70.

9-Welke muzikanten zijn het meest onderschat of ondergewaardeerd?
Ik noem er twee uit Nederland: Hans Vermeulen en Jody Pijper.

10-Wie is de meest beroemde of indrukwekkende muzikant, die je ontmoet hebt of het podium mee gedeeld hebt?
Er zijn diverse beroemdheden die ik ontmoet heb, maar ik heb alleen met Cozy Powell het podium gedeeld en dat was zeer indrukwekkend.
Het optreden met Cozy vond plaats tijdens de studiosessies die we samen met Ray Fenwick hebben gedaan. Als je aan het opnemen bent dan gaat dat in fases. We maakten lange dagen maar na afloop van de opname bleven we nahangen, na een half uur betrad iedereen weer de opnameruimte (die was in de Zeezichtstudio in Haarlem ingericht in een soort klein concertzaaltje met podium). Op dat podium stond Cozy’s drumkit. Er ontstond toen een sessie die tot diep in de nacht duurde. Ray Fenwick, Cozy, ik en twee aanwezige sessiemuzikanten (ben de namen even kwijt) deden daar dan nog een paar uur een jam.
(redactie: Cozy Powell was een legendarische Britse drummer, die bij o.a. Rainbow, Whitesnake, Gary Moore en Black Sabbath zijn sporen heeft verdiend en in 1998 bij een auto-ongeluk om het leven kwam).

11-Wat vind je een typerende opmerking van jezelf over (een bepaald onderdeel van) de muziekentertainment en wil je als statement zeggen?
Als het maar zo eerlijk mogelijk is, dus zelf gespeeld of uitgevoerd op een originele manier, dan maakt het mij niet uit wat voor soort muziekstijl het is. Ik kan niet van alles houden en doe ik ook zeker niet, maar dat wil niet zeggen dat je het, als je er niet van houdt, het af moet kraken. Wel vind ik dat er te weinig rock and roll blijft doorbreken.

12-Heb je nog tips voor luisteraars en lezers op één of ander gebied van muziek?
Probeer eerst eens te luisteren naar muziek voordat je de clips gaat bekijken. Ik ben altijd benieuwd wat dan de mening is. Als je het dan al goed vindt heb ik er vrede mee, niet dat je iets goed vindt omdat de clip goed is.

13-Wie stel je voor om te zijner tijd als gast voor deze rubriek uitgenodigd te worden?
Ik zou Beau Wassenbergh voorstellen, hij is de drummer waar ik het meest mee werk.

De overtreffende trap van hot, hot, hot!

TMF van Velzen
Roel van Velzen steelt the show tijdens the TMF Awards

Naam: Roel van Velzen
Geboortejaar:
1978
Woonplaats:
Rotterdam
Beroep:
Musicus, componist
Bands:
Met zijn band ‘the Goldfish’ speelt hij eigen nummers en wint hij in 1999 de Heineken Student Music Award in Paradiso. In 2002 neemt improvisatie cabaretgroep ‘Op Sterk Water’ VanVelzen op in de gelederen. Ze treden op in theaters en op festivals, waaronder twee keer op Lowlands. Na zijn studie sluit Roel zich aan bij Crazy Pianos in Scheveningen en speelt met internationale entertainers door het hele land.
Website:
http://www.vanvelzenmusic.com

Zijn eerste twee singles Baby Get Higher en Burn bereikten inmiddels de top tien. De Wereld Draait Door op TV pikte hem op als vaste pianogast. En nu is het langverwachte album Unwind uit. Zijn internationale doorbraak lijkt een kwestie van tijd.

1-Wat verzamel(de) je op gebied van muziek?

Ik koop albums die ik wellicht ooit aan mijn kinderen wil laten horen.

2-Wie zijn je favoriete artiesten?
Sting, Queen, Beatles, The Finn Bros, Ben Folds.

3-Wat kan je zeggen over het meest memorabele concert dat je hebt bijgewoond?
The Feeling in de Melkweg, zomer 2006, “Twelve Stops And Home” is een waanzinnige plaat. Gouden melodieën, vette 70’s productie en rake teksten. Achterover-in-het-gras-liedjes, daar hou ik van! En live helemaal te gek gespeeld.

4-Wat is je favoriete album aller tijden?
Ten Sumners Tales van Sting.

5-Wat is je favoriete song aller tijden?
God Only Knows van the Beach Boys. Een passie die ik deel met mijn bassist Carlos Lake en gitarist Xander Hubrecht. Carlos groeide op in Delft, op een steenworp afstand van mijn ouderlijk huis. Toch kwamen we elkaar pas vorig jaar tegen, maar het voelt alsof we elkaar al jaren kennen. Carlos baste eerder in een van de eerste Anouk-bands bij Birgit.

Xander is het meest ervaren VanVelzen bandlid. Naast een meer dan uitstekende gitarist is Xander ook een zeer goeie zanger. Vandaar die passie voor Beach Boys. Xander speelt bij Lois Lane en speelde samen met Carlos bij Birgit.

6-Wat is je laatste aangeschafte cd/lp/dvd?
Songs in the Key of Life van Stevie Wonder.

7a-Van welke overleden artiesten had je graag een concert bijgewoond?
Queen, in de originele bezetting.

7b-Stel je favoriete dodenorkest samen.
George Harisson op gitaar, Keith Moon op drums, Freddy Mercury als zanger, Jaco Pastorius op bas en Kenny Kirkland op toetsen.

8-Welk van de afgelopen 5 decennia spreekt je muzikaal het meest aan en waarom?
The 60´s, creatief ongeëvenaard. 

9-Welke muzikanten zijn het meest onderschat of ondergewaardeerd?
Chris Cornell, onbegrijpelijk dat zijn soloplaat Euphoria Morning is geflopt. Het is een van mijn favoriete albums.
 
10-Welk nummer zou je graag gecoverd zien door je favoriete zanger(es)?
Over de Muur van het Klein Orkest door Paskal Jakobs van Bløf. 

11-Wie is de meest beroemde of indrukwekkende muzikant, die je ontmoet hebt of het podium mee gedeeld hebt?

Backstage tijdens het International Children’s Peace Prize 2006 op de Dam. Een concert met artiesten als Bløf, Ilse de Lange, Zucchero, Sugababes, Lucie Silvas en Racoon om aandacht te vragen voor de minder bedeelde kinderen in deze wereld. Voordat we op mochten stond ik naast de voltallige bezetting van UB40, volgens mij ben ik nu in het unieke gezelschap van de Stones. Die hebben UB40 ook ooit in hun voorprogramma gehad ;-).
Duizenden mensen trotseerden de novemberkou en ik mocht de avond van een spetterend slot voorzien. Helaas liep de show enigszins uit, en viel mijn optreden daardoor buiten de live uitzending op TV. Dat was ik snel vergeten zodra ik het podium opstapte en tot aan het vrijheidsmonument mensen zag staan. We spelen Baby Get Higher en voor het eerst die avond komt de Dam echt los. De hele Dam klapt, zingt en springt. De organisatie heeft ons verzekerd dat mijn optreden wel in de herhalingen te zien zal zijn.

12-Wat vind je een typerende opmerking van jezelf over de muziekentertainment?
Onbekende bandjes krijgen nu door myspace en youtube weer de kans om door te breken. Mede door toedoen van internet, vijf jaar geleden was dat ondenkbaar. Een zoete wraak voor hardwerkend talent.

13-Wie stel je voor om te zijner tijd als gast voor deze rubriek uitgenodigd te worden?
Eliza Krul, talentvolle zangeres uit Delft die op het punt van doorbreken staat.

In de Delftse 13 stelt Youp Soulman 13 Delftenaren 13 frequently asked questions over 50 Jaar Popmuziek. Copyright: Erik Bevaart.